Aya giden bir Siyah Kaliforniyalı ile birçok kişi kozmik adalet görüyor

Gökler, Siyah Amerikalılar için acı tatlı bir parıltı yayıyor.

Travmanın habercisi oldular. Köleleştirilmiş Afrikalılar, rotalarını çizmek için yıldızları ve takımyıldızları izleyen denizciler tarafından Atlantik Okyanusu boyunca feribotla götürüldü. Dolunay akşam gökyüzünü aydınlattığında, birçok köle gün doğumundan gün batımına kadar yorucu saatlerinin ötesinde çalışmak zorunda kaldı.

Kozmos aynı zamanda özgürlüğü de temsil etmiştir. Harriet Tubman, kölelikten kaçmasına yardım ettiği Afrikalılara yol göstermek için North Star’a baktı ve Frederick Douglass, kölelik karşıtı gazetelerinden birine onun adını verdi. Medeni haklar ve Black Power dönemlerinde, kendini uzaylılar tarafından kaçırılan bir kişi olarak tanımlayan ileri görüşlü caz müzisyeni Sun Ra, özlediği ırksal adaletin ve evrensel sevginin nihayet ulaşacağı “uzayın yeridir” şarkısını söyledi.

Astronot Victor Glover Jr., NASA’nın Artemis II ay görevi için pilot olarak seçilerek tarih yazdığında, Pomona yerlisi, Siyah Amerikalı arkadaşlarının uzun süredir sonsuz boşluğa yansıttığı umutların ve hayallerin üzerine taze yıldız tozu serpti.

Neil Armstrong’dan bu yana yarım asırdan fazla zaman geçti. Dünyanın tek doğal uydusuna ayak basan ilk insan oldu. Bazı Siyah Amerikalılar düşündüklerini söylediler içlerinden birinin aynısını yapmaya hazır olacağı günü asla göremeyeceklerdi.

Glover’ın ay görevindeki rolü söylendiğinde Kevin Jones ve Paige Weathersby, Pomona’nın merkezi iş bölgesindeki Hilltop Jamaican Market and Restaurant’ta köri yemeklerini yerken hayrete düşmüş gibi göründüler.

Bir düşünün, 23 yaşındaki Weathersby şöyle diyor: “100 yıldan daha kısa bir süre önce Amerika’da haklarımız için savaşıyorduk ve tam vatandaş olarak bile görülmüyorduk.”

Fontana’da yaşayan Weathersby ve Temecula yakınlarında yaşayan Jones, restorandan birkaç blok ötede bulunan Western University of Health Sciences’ta eczacılık alanında doktora adaylarıdır.

37 yaşındaki Jones, Glover’ın ay görevinin daha da tatmin edici olduğunu çünkü 7 yaşındaki oğlu Aiden’ın astronot olmak istediğini söylüyor. Gururlu baba, çocuk boyu NASA uzay giysisinin içinde Aiden’ın sırıttığı bir fotoğrafı göstermek için telefonunu çıkarıyor.

Glover’ın Ay’da ilk kalıcı üssün kurulmasına yardımcı olma konusundaki öncü misyonuna karşı paylaşılan zafer duygusu – Siyah deneyiminin arkı, önceki nesillerin mümkün olduğunu düşündüğü şeyin ötesine uzanıyor – Los Angeles’taki Griffith Gözlemevi’ni ziyaret eden Siyah Amerikalıların duygularını da etkiledi. . 1960’larda, Apollo programındaki bazı astronotlar, ülkenin ilk ay görevi için kendi planetaryumunda eğitildi.

Los Angeles’ın Highland Park semtinde yaşayan bir yönetim danışmanı olan Aaron Powers baş döndürücü görünüyordu. Kendini “bilimkurgu ineği” olarak tanımlayan kişi, Evanston, Ill’den gelen yeğeni Sydney Powers’ı eğlendiriyordu.

36 yaşındaki Powers, “Yeğenim doğduğunda, gururlu bir amca olarak onun dünyadaki her şeye erişebilmesini, gidip görmek istediği her şeyi görmesini her zaman istemiştim” diyor. misyon yükseliyor, bugün onun yanımda olması, sanki tüm bu umutlar ve tüm bu rüyalar – tüm bu sözler – aslında daha gerçek hissettiriyor.

Bir Pasadena yerlisi ve Afrofütürizm kültürel hareketinde önde gelen bir ses olan merhum Siyah spekülatif-kurgu yazarı Octavia Butler, bir keresinde astronotları “bizim vekillerimiz, çünkü bizim gidemediğimiz yerlere gidiyorlar. Ve bir anlamda bizi de yanlarında götürüyorlar.”

Powers, Glover ve Artemis II mürettebatının geri kalanıyla – ruhen – en azından birlikte etiketlemek için sabırsızlanıyor.

İçini çekti ve Los Angeles’ın nefes kesen panoramasını gözleriyle taradı. Burada, kentsel dağınıklığın 350 metre yukarısında, doğanın güzelliğinden, gözlemevinin kemerlerinin ve kubbelerinin ihtişamından ve ciğerleri dolduran sert bir rüzgardan başka bir şey yok.

Powers, “Aşağıda olup bitenlerin belki de daha az güzel – daha az iyimser olduğunu göremezsiniz” diyor.

Siyahları orantısız bir şekilde vuran felç edici işsizlik, evsizlik veya adaletsizlikleri göremezsiniz.

“Her gün burada, Dünya’da var olacak bir yer bulmaya çalışmak yeterince zor,” diyor.

Uzay yarışının zirvesinde – birçok Siyah Amerikalı, aya bir insan göndermekten çok ırkçılığı ve yoksulluğu fethetmekle meşgulken – Rahip Martin Luther King Jr., bir dağın tepesinden aşağı baktığını ve halkı için vaat edilmiş toprakları gördüğünü iddia etti. Powers merak ediyor: Glover, 238.900 millik bir mesafeden mücadelelerini ve zaferlerini düşündüğünde Siyahlar için nasıl bir gelecek görecek?

Gözlemevinin dışında, UCLA’da kıdemli bir BT ağ mühendisi olan Shimira Greene, Tuskegee Havacıları resmi olan bir gömlek giyiyor. Aynalı havacı güneş gözlükleri takıyor. Gardırop seçimi, 2. Dünya Savaşı’nda savaşan efsanevi pilot grubunu onurlandırmak ve Glover’ın Siyah havacı mirasının devamını kutlamak içindir.

Tuskegee Üniversitesi mezunu, hediyelik eşya dükkanından bir model güneş sistemi satın almaya geldi – Washington, DC’de havacılığa ilgi duyan ve bu yaz ziyarete gelen 9 yaşındaki bir yeğenine hediye.

41 yaşındaki Greene, “Uzay Yolu” TV bölümleri ve filmleri izleyerek büyüdü ve ayrıca Siyah Amerikalıların Dünya’nın yörüngesinin ötesindeki uzay keşfine katılıp katılmadığını da merak etti. Glover’ın bir gün ay yüzeyine inişinin, Siyahların zorlukların üstesinden gelme yeteneği hakkında verdiği telgraflar nedeniyle güçlü olduğunu söylüyor.

Greene, “Bu, mükemmelliğimizin bir başka gösterisi,” diyor, “ülke için yaptıklarımız açısından kuşağımızda bir başka çentik.

“Bizi engelleyemeyeceğinizi defalarca kanıtladık.”

Greene, özellikle diğer Siyah astronotların zaten Dünya’nın yörüngesinde döndüğü ve Glover’ın bir SpaceX ekibiyle Uluslararası Uzay İstasyonuna seyahat ettiği ve dört uzay yürüyüşü gerçekleştirdiği göz önüne alındığında, bazı Amerikalıların Glover’ın seçiminin önemini kavramakta zorlanabileceğini fark ediyor. . Uzay aşığı şarkıcı, aktris ve bilimkurgu yazarı Janelle Monáe’nin oynadığı “Hidden Figures” gibi filmler, Amerikalılara Siyahilerin perde arkası rollerini öğretti. J. Dwight Jr., ten rengi nedeniyle iddiaya göre bir uzay ekibine katılma şansı için reddedildi.

Greene, kolektif hayal gücünde çok dokunaklı bir şekilde yankılanan enginliği keşfeden bir Siyahi hakkında bir sonraki düzeyde bir şeyler olduğunu söylüyor.

Colson Whitehead’in Pulitzer Ödüllü romanı “Yeraltı Demiryolu”nda yazdığı gibi, ay “köleyi kaçma fikriyle sık sık kışkırtan beyaz fener”dir.

Savaş öncesi Güney’de köleler, birbirlerine çifte anlamı olan şarkılarda talimat vererek kaçışlarını gizlice planladılar: “Güneş geri geldiğinde, ilk bıldırcın öttüğünde, su kabağını takip et,” diyor biri.

“Kabak”, Büyük Kepçe’nin koduydu. Kuzeyi özgürlüğe doğru işaret ediyordu.

Bilimkurgu kadar kölelik döneminden kalma başka bir şarkıdan da ilham alan George Clinton’ın grubu Parliament-Funkadelic, marşları “Swing Down Sweet Chariot” ile konsere gidenleri heyecanlandırırdı. “Ana Gemi” olarak adlandırılan gerçek boyutlu bir uzay kapsülü modelini sahneye indirirler, iniş takımlarından kıvılcımlar çıkar. Hayranlar, mecazi olarak gemiye tırmanmaları ve kendilerini dünyevi baskılarından kurtarmaları için “adımlarınızı süzün ve kalçanızı daldırın” çağrısında bulunuldu.

Ana Gemi, Siyahların kolektif aşkınlık arzusunun o kadar simgesi ki, şu anda Washington’daki Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi’nde bulunuyor ve köle gemilerinden kutsal emanetlerin sergilenmesine moral veren bir kontrpuan sunuyor.

Glover, 2021’de uzay istasyonundan güneşin doğuşunu Instagram’da paylaştığında, ruhları taşımak için göklerin gücünün farkına varmış gibi görünüyordu. Dünya’nın atmosferi renkli şeritlerle parlıyordu: “Bana 30. Gözyaşı bir gece dayanabilir ama sabah neşe gelir’” diye yazıyor alt yazısında.

Glover hakkındaki haberler bende de bir çocukluk anıları ve duyguları selini serbest bıraktı. Ben de bir zamanlar astronot olmayı arzulamıştım ve yıldızları, gezegenleri ve takımyıldızları incelemek için saatler harcadım. Annemle babamın bana aldığı ucuz teleskoplara gözlerimi kısarak Jüpiter’in girdap gibi dönen kızıl fırtınasını, Venüs’ün yeşilimsi parıltısını, uzaktaki yıldız kümelerini, Halley Kuyruklu Yıldızı’nı ve ayın çukurlu çoraklığını görünce nefesim kesildi. Eğlenmek için gözlerimi kapatır ve Millennium Falcon’daki Lando Calrissian gibi galakside taksi yaptığımı hayal ederdim.

Siyah bir kişinin gerçekten başka bir gök cismine seyahat edebileceği de hiç aklıma gelmemişti.

Aniden, kozmosun vaadi, Sun Ra ve P-Funk şarkılarının önerdiği kadar erişilebilir hissettiriyor.

Gözlemevinin önündeki terasta, Atlanta’dan Jenkins ailesi dönen dürbünlerin arasından sırayla dağlara, şehre, okyanusa ve masmavi gökyüzüne bakıyor.

Tıbbi cihaz satıcısı 42 yaşındaki Troy ve insan kaynakları direktörü 42 yaşındaki Nicole, Glover’ı yeni duymuşlar ve çok mutlular. Çocukları Carter, 7 ve Avery, 9, bilimle ilgili her şeye bayılıyorlar.

Troy, “Çocuklarımız Afrikalı Amerikalıların Oscar kazandığını, başkan olduğunu ve şimdi aya seyahat edebildiğini görüyor – bunların hepsini yaşamları boyunca yapıyor” diyor.

Çift, ebeveynlerinin ve büyükanne ve büyükbabalarının onlara Powers’ın yeğenine söylediği şeyin aynısını – olmak istedikleri her şey olabileceklerini söyledikleri zamanları düşünüyor. Dünyanın ten rengi nedeniyle çocukları için daha az planları olabileceğinden şüphelenirken, eski nesil Siyah Amerikalıları böylesine olumlu bir mesaj aşılamak acı vermiş olmalı.

Troy, Carter’ın televizyonda uzay görevi lansmanlarını izlemeyi sevdiğini ve Avery’nin ne zaman harika bir tenisçi ve Compton yerlisi Serena Williams ekranda görünse, aklının karıştığını söylüyor. Kendinden geçmiş ifadesinin, Siyahi bir kız olarak şampiyonla özdeşleşebilmesi gerçeğinden kaynaklandığını hemen fark etti.

Pomona’daki doktora adayı Jones’un dediği gibi: “Ne kadar çok görürseniz, kendinizi bunu yaparken hayal etmeniz o kadar kolay olur.”

Glover uzaya fırlayıp Dünya atmosferini geçtiğinde, tüm bir yarış için yepyeni bir ufuk açacak. Jenkins’ler izleyeceklerini söylüyor.

Carter ve Avery’ye bakıp tam bir güvenle onlara söz konusu olduğunda gökyüzünün bile sınır olmadığını söyleyebilecekleri günü sabırsızlıkla bekliyorlar.