Hawaii’li sörf efsanesi Lahaina’daki yardım çalışmalarına öncülük ediyor

LAHAINA, Havai —

Archie Kalepa hayatını okyanusta geçirdi. O efsanevi bir sörfçü ve devasa dalgalar başlarına çarptığında insanları kurtarmak için tekniklerin dünyaca ünlü öncüsüdür.

Hâlâ için için yanan memleketine ilk bakışı, elbette denizden oldu.

Lahaina’ya giden yollar, bir orman yangını 13.000 nüfuslu tarihi kasabanın çoğunu yerle bir ettikten iki gün sonra Kalepa Maui’ye uçtuğunda kapandı. Ancak bir arkadaş ağı onu bir tekneye bindirdi ve kıyı boyunca koşturdu.

Kalepa, tekne kıyıya geldiğinde ve gemideki herkesin kararmış yamaca, eriyen arabalara, eskiden ev olan sallanan kül sütunlarına bindiğinde ağlamaya başladıklarını söyledi. Ufukta hızla yaklaşan kabuslarla arkada oturan Kalepa, yıkılmayacağına dair kendi kendine yemin etti.

“Güçlü ol, güçlü ol, güçlü ol,” diye fısıldadı.

Kalepa, “Başlarına gelenlerin gerçekliğinde kaybolan, ne yapacağını veya nereden başlayacağını bilemeyen” arkadaşlarının, ailesinin ve komşularının kollarına girmek üzere olduğunu biliyordu.

Etrafında toplanacak birine ihtiyaçları olacak.

Bir haftadan kısa bir süre sonra Kalepa’nın önü, hükümet ve yardım kuruluşlarının kurduğu depolara rakip olacak bir erzak deposuna dönüştürüldü. Su şişeleri, gaz bidonları, çadırlar ve yiyecekler gibi yaşamı sürdüren temel ihtiyaçlar her yerde düzgün bir şekilde istiflenmiştir.

Eşyalar, uğrayan herkese, özellikle de yasa gereği bir ev satın almak için en az %50 yerli Hawaili olmanız gereken karada oturan mahalleden insanlara ücretsizdir.

Kamu görevlileri, bu felakete hazırlıklı olmamaları ve geçen yüzyılda ülkenin en ölümcül orman yangını haline gelen şeye bocalayarak yanıt vermeleri nedeniyle incelemeye alınırken, Kalepa’nınki gibi Yerli Hawai’lilerin birbirine sıkı sıkıya bağlı ağları, erzak taşımak için çaba harcıyor. hükümetin barikatlarını aşarak mahallelerine kadar uzmanlığa ihtiyaçları vardı.

Bunlara doktorlar, hemşireler, şefler, itfaiyeciler ve bazı durumlarda hikayeyi anlatmak için davet edilen gazeteciler dahildir.

Sahil kasabasının hemen güneyindeki ana barikatı geçtikten sonra, Lahaina’ya yolculuk, sağda yükselen West Maui dağları ve solda inanılmaz derecede mavi Pasifik Okyanusu ile kıyıdan yaklaşık 15 mil yukarı doğru kıvrılıyor.

Kasabanın görüş alanına girene kadar – merkezi moloz ve küle dönüşmüş – ve keskin dumanlar gözlerinizi ve ciğerlerinizi yakana kadar, orman yangınının tahribatına dair neredeyse hiçbir işaret yok.

Kalepa’nın mahallesine giden yol, yerle bir olmuş şehir merkezinden geçiyor. Burada, ikinci bir resmi güvenlik personeli tabakası, aylakların sosyal medya için kanlı fotoğraflar çekmesini veya kimliği belirsiz insan kalıntılarını içerebilecek küllerin arasından geçmesini engellemek için ablukalar oluşturuyor.

Kasaba merkezinin hemen kuzeyindeki Kalepa mahallesi, Lahaina’da evlerin çoğunun ayakta kaldığı birkaç yerden biridir. Kalepa, bunun şansa ve bölge sakinlerinin ve itfaiyecilerin “hattı tutmaya” yönelik vahşi çabaları sayesinde olduğunu söyledi.

Ancak her ev kurtarılamadı. Sadece birkaç adım ötedeki Kalepa’nın arkasındaki ev neredeyse çivilerine kadar yanmış durumda.

Kalepa’nın çıkmaz sokağına -nefes kesen okyanus manzaraları dışında geleneksel olarak banliyö- çıkan kamyonların yükünü boşaltmak, zinde, bronzlaşmış vücutlardan oluşan resmi olmayan bir taburdu: Arjantin’den sörfçüler, Hawaii’nin diğer bölgelerinden görev dışı itfaiyeciler, hatta bir birlik ABD Donanması SEAL’lerinden.

SEAL’lerden biri bir muhabire, resmi olarak konuşlandırılmadıklarını, ancak Okyanusta hayatta kalma konusunda Kalepa altında eğitim aldıklarını ve kalıcı bir izlenim bıraktığını söyledi. Yardıma ihtiyacı olduğunu duyunca hemen geldiler.

60 yaşındaki Kalepa, Maui’nin kuzey kıyısına çarpan “JAWS” olarak bilinen, yükselen, ürkütücü, 22 metrelik dalgaları yakalamak için yeterli hızı toplamak için jet ski kullanarak yedekte sörfün öncüsü olarak erken ün kazandı.

Ama bu eğlence içindi.

Kalepa hayatını cankurtaran olarak kazanıyordu. Emekli olmadan önce, 30 yılını Maui County’nin okyanus kurtarma servisinin bir üyesi ve sonunda lideri olarak geçirdi. Sörf dünyasına en büyük katkısı başkalarını kurtarmak olmuştur. Sörfçüleri, bu dev dalgalar çöktüğünde çalkantılı beyaz suda yok olmanın bazen ölümcül sonuçlarından kurtarmak ve yarışmak için bir jet ski’nin arkasına yüzen bir kızak takma tekniğini geliştirmeye yardım etmesiyle tanınır.

Bugün dünyanın herhangi bir yerindeki büyük dalga sörfçülerinin herhangi bir videosunu izleyin ve muhtemelen jet skilerin döndüğünü göreceksiniz.

Kalepa bugün dünyayı dolaşarak insanları suda kurtarma konusunda eğitiyor.

Yangın Lahaina’yı tükettiğinde Tahoe Gölü’nde çalışıyordu. Sabah 4’te tuhaf bir korkuyla uyandığını ve sosyal medyadaki tüm paylaşımları görmeye başladığını söyledi. Bir akraba evinin kaybolduğunu bildirmek için aradı – neyse ki doğru değil.

Kalepa, “Ama sadece titriyordum,” dedi.

Lahaina’ya dönmeden önce arkadaşlarını arayıp şişelenmiş suya, gaz bidonlarına ve çadırlara ihtiyacı olacağını söylemeye başladı. Mesafe onun lehine çalıştı çünkü kasabada elektrik ve internet yoktu ve oradan iletişim neredeyse imkansızdı.

Sonunda eve vardığında Kalepa ön bahçesini boşalttı, bekledi ve umut etti. 24 saat içinde, istediği kritik malzemeler ortaya çıkmaya başladı. Akış o zamandan beri durmadı.

Na’ alehu Anthony, eski Hawai denizcilerinin rotalarını takip etmek için kullandıkları bir okyanus katamaranının arkadaşı, Starlink uydu internet alıcısını tekneden çıkardı ve Kalepa’nın evine koştu. Anthony, o geldikten bir saatten kısa bir süre sonra Kalepa ve büyüyen gönüllü ekibinin yeniden çevrimiçi olduğunu ve bağışları organize ettiğini söyledi.

Bir arkadaş ve beşinci sınıf öğretmeni olan 60 yaşındaki Melissah Shishido, operasyon için mareşal olarak ortaya çıktı. Panosu, iki cep telefonu, telsizi ve tacı andıran ışıltılı siperliğiyle Mish, bildiği kadarıyla lojistikten sıkı sıkıya sorumlu görünüyordu.

Costco’da erzak almak için uğradığı bir mola sırasında – Kalepa, gününü molozları taramakla geçiren düzinelerce yorgun itfaiyeciye bahçesinde akşam yemeği veriyordu – Mish, çantasından bir avuç kredi kartı çıkardı. Arkadaşlar, aile ve tanıdıklar tarafından bağışlanmışlardı. 555 dolarlık banknotu karşılamaya yetecek kadar parası kalmış bir Las Vegas kart satıcısına benziyordu.

“Takip etmek bir kabus,” dedi.

Dışarıda, yükü taşıyacak kadar büyük bir kamyonla başka bir arkadaşının gelmesini beklerken, “duman” ile çalıştığını itiraf etti. İşleri halletmek söz konusu olduğunda hantal ve kararsız olabilen devlet kurumlarının ve yardım kuruluşlarının hayranı olmadığını söyledi.

“Yapmamız gerekeni yapmalıyız,” dedi telefonu çalarken. “Yardım etmek için başka birinin gelmesini bekleyecek vaktimiz yok.”

Kalepa’nın bir okyanus felaketinden kurtulmak için eğittiği insanlara söylediği şeylerden biri de durup düşünmektir. “Etrafınız tehlikeyle çevrili olduğunda ve tüm bu korkuyu hissettiğinizde, hayatta kalabilmenizin tek yolu kendinizi bundan vazgeçirmektir” diyor. Hemen önünüzde olana odaklanmak ve sorunları birer birer çözmek paniği uzaklaştırır ve sizi güvenliğe yaklaştırır.

En kötü anlarda bile “sakinlik duygusu yaratıyor” dedi. “Ne yapmanız gerektiğine dair bir his yaratıyor.”

Esasen şu anda vaaz ettiği şey bu.

Lahaina felaketinin ilk aşaması sona ererken – kurtarılabilecek insanlar kurtarıldı – Kalepa bir sonraki aşamaya bakıyor. Şu anda erzak içinde boğulmasına rağmen, yangın halkın radarından çıkınca ne olacağından endişe ediyor.

Kalepa, “Bugün içinde yaşadığımız dünyaya sosyal medya enerji veriyor” dedi. “Artık gündemde olmayan konu olduğunuzda, insanlar dikkat etmiyor.”

Hawaii’de yaşamanın maliyeti, ülkedeki diğer tüm eyaletlerden daha yüksektir. Komşularının çoğu, özellikle de turizm sektöründe çalışanlar, birden fazla işte çalışıyor ve hala zorlukla ayakta duruyorlar. Ve bu, yangın her şeyi mahvetmeden önceydi.

Birçoğunu atalarının toprağına bağlı tutan ve Las Vegas gibi arazinin ucuz olduğu yerlere giden Hawaiililerin sürekli akışından uzak tutan bir şey, Kalepa’nınki gibi mahallelerde sahip oldukları evdi. Şimdi, o kadar çok ev yakıldı ki, yıllarca süren adaletsizlikten doğan, zengin toprak gaspçılarının bir şekilde kavrulmuş toprağı satın almanın ve yerlileri sonsuza dek yerinden etmenin bir yolunu bulacağına dair kemiren bir korku var.

Kalepa, “Uzun vadede güçlü kalmamız gerekiyor,” dedi. “Böylece burada evi olan herkes geri dönebilir.”