Kaliforniya neden aile içi şiddet mağdurlarını korumuyor?

CITRUS HEIGHTS, Kaliforniya —

Üç küçük mezar, soğuk bir kış akşamında parlak yeşil olan suni çimle kaplıdır.

Mezar taşları, mor ve daha koyu yeşil girdaplarla elle boyanmış ve isimlerin üzerinde kumaş kelebekler ortalanmış: Samarah, 9; Samantha, 10; ve Samia, 13.

Bir yıl önce babaları David Mora tarafından ev yapımı bir “hayalet silahla” vurulan üç küçük kelebek ölüp gömüldü.

Anneleri Ileana Gutiérrez o mezarların arkasında duruyor. Acı kontrolünden çıkana kadar bedeni kederden katıydı. Sonra onu ve etrafındaki herkesi tüketiyor, etrafımızda dönen gece rüzgarı gibi elle tutulur bir güç, hissetmemek imkansız.

Gutiérrez beni Sacramento’nun bir banliyösündeki bu anma törenine davet etti çünkü sadece akıl almaz kaybından dolayı değil, aynı zamanda ona yardım etmekle görevlendirilenlerin onu bu korkunç ve affedilemez sonuçla yüzüstü bıraktıkları – çocuklarının tehlikeli olduğunu bildiği bir adamdan korumasız kaldı.

Ayinden sonraki gün mutfak masasında bana “Bunu yapan asıl kişi artık burada değil ama birçok kişi işini iyi yapmadı,” dedi. “İnsanların bunu ciddiye almasını istiyorum – bir akıl sağlığı sorunu, aile içi şiddet, çocukların korunması ve insanların bu kadar çabuk ve kolay bir şekilde silah edinebilmesi.”

Senin acımanı istemiyor. Öfkesini hissetmeni istiyor. Bir daha olmasına izin vermemeni istiyor.

Ve yine de, kayıp ailesi, hesap sorulmayan başka bir istatistik haline geldi. O, uyarıları göz ardı edilen ve belgesiz statüsü nedeniyle sesi daha da kısılan bir aile içi şiddet kurbanı daha.

California, aile içi şiddeti önlemede ve mağdurları taciz gerçekleştikten sonra korumada korkunç bir iş çıkarıyor. Bunun nedeni çoğunlukla ciddiye almamamızdır. Gutiérrez tek kanıt değil. Geçen yıl, devlet denetçisi aile içi istismarcılara yönelik müdahale programlarını inceledi ve mahkeme denetiminden denetimli serbestlik denetimine kadar “sistemik hatalar” buldu. Bu yetkililerden bazılarını kontrol ettim ve yakında yapılacak değişiklikler üzerinde çalıştıklarını söylediler, ancak henüz bir şey yok. Tam da sistemi baştan savmak en iyisidir.

Çünkü her nasılsa “şiddet”in yerine “ev içi” ifadesini koymak, onu bir yabancının rastgele saldırısından daha az ölümcül veya zararlı olarak görmemize neden oluyor, oysa 2022’de sona eren beş yılda ABD’de her gün yaklaşık üç kadın yakın bir tanıdık tarafından öldürülüyor. Silahlı şiddeti araştıran bir haber kuruluşu olan Trace, aile içi şiddet olaylarında en az 866 çocuğun vurulduğunu tespit etti ve bu sayıya Gutiérrez kızları da dahil. Aile içi şiddet de toplu infazlarla güçlü bir şekilde bağlantılıdır.

Kitaplarda bu kadar çok yasa varken aile içi şiddetin neden bu kadar kontrolsüz bir kriz olduğunu merak edebilirsiniz. Aile içi şiddeti durdurmak için her gün çalışanlar, bu yasaların genellikle gelişigüzel uygulandığını ve adaleti sağlamakla görevli olanların – hakimler, polis, denetimli serbestlik görevlileri, bölge savcıları ve hatta avukatlar – çoğu zaman kuralları doğru tutmakta zorlandıklarını bilirler. hatta denemek için aşırı yüklü mahkemelerde yeterli zaman bulmak. Çoğu zaman yardım, hangi yargıcı alacağınıza, hangi memurun kapıya geldiğine veya bir bölge savcısının tacizin ve ondan kaçmanın karmaşıklığını ne kadar iyi anladığına bağlıdır.

Her şeyin altında, kadınların yalan söylediği ya da bir şekilde suç ortağı olduğu önyargısı – ya da kadınlara ve çocuklara yönelik şiddetin kaçınılmaz olduğuna dair omuz silken bir teslimiyet, gelişigüzel kadın düşmanı kültürümüze o kadar dolanmış ki, yıkıcı ipliği toplumun dokusundan çekilemiyor. .

Ancak eyalet Meclis Üyesi Reggie Jones-Sawyer bana bunun kaçınılmaz olmadığını söyledi.

Bu yıl, bir Los Angeles Demokratı olan Jones-Sawyer, bir kuruluşlar koalisyonunun, devam eden finansmanda çok ihtiyaç duyulan bir destek olan aile içi ve cinsel şiddeti önlemek ve sona erdirmek için Yasama Meclisini bütçeye 50 milyon dolar ayırmaya zorlamasına yardım ediyor. Bunun 2 milyon doları, yarım düzine devlet dairesinin ve yüzlerce yerel çabanın uyumsuz çalışmasına izin vermek yerine, Kaliforniya’nın tüm çabalarını denetleyecek tek bir varlık oluşturmak için kullanılacaktı – kaotik bir sistemi düzeltmek için kritik bir eksik parça.

Başka bir şey yapmazsak, parayı ve bu liderlik pozisyonunun finanse edilmesini talep etmeliyiz.

Jones-Sawyer, taciz edici davranışların durdurulabileceğini ilk elden biliyor. Biliyor çünkü eskiden sözlü olarak tacizde bulunuyordu, bana söyledi – davranışı kendi çocukluğundan öğrendi. “Çirkin” bir boşanma, “çok bağırdığını” fark etmesini sağladı ve bunun, çocukken içselleştirdiği yıkıcı kalıpları değiştirmesine yol açtığını söyledi.

Geçmişi hakkında bu kadar açık bir şekilde konuşması onun için büyük bir başarı çünkü bu, istismarın dahil olan herkesi, hatta failleri bile incittiğini hatırlatıyor. Bu, eylemlerini mazur göstermez, ancak nesiller arası döngüleri kırmak için umut verir.

“Anladım ki sözlü bile [abuse] Jones-Sawyer, “Fiziksel ve uzun süreli olduğu kadar zarar verici ve zararlı olabilir” dedi. Çocukken “İçine döküldüğünü bilmemen ev içi ve cinsel şiddetin çılgınlığıdır”.

Ayrıca, sistemin, hayatlarını değiştirmeye çalışan birçok kadını, değişmeye hiç niyeti olmayan, ölümcül şiddet uygulayan erkeklerden korumak için çok daha iyi bir iş çıkarması gerektiğini de biliyor.

Sacramento Bölgesel Aile Adalet Merkezi başkanı Faith Whitmore, Gutiérrez’in “her şeyi doğru yaptığını” söyledi. Örgütü, Gutiérrez’in Mora’ya karşı bir yasaklama emri çıkarmasına yardım etti.

Gutiérrez bana Mora’nın birlikte geçirdikleri 15 yılın çoğunda değişken ve sahiplenici olduğunu söyledi. Onun veya kızların kiliselerinin dar çevresi dışında sosyalleşmesinden nefret ediyordu ve yanlış algılanan herhangi bir şeye kolayca kızıyordu.

Geçmişte, onu boğmuştu – daha sonraki cinayet girişimleri için büyük bir kırmızı bayrak. Eşi tarafından boğulma girişimine maruz kalan kadınların boğulmamış kadınlara göre o eş tarafından öldürülme olasılığı %750 daha fazladır.

Nisan 2021’de Mora ona karşı daha şiddetli davrandı ve “çocukların önünde kendini kontrol etmedi” dedi. Bir gün onu garaja çağırdı ve intihara meyilli olduğunu ve hastaneye yatmak istediğini söyledi. Ona, kendisi yokken tamales yapmaya devam etmesini istemediğini söyledi ve buna ihtiyacı olduğunu söylediğinde öfkelendi. Ona bir top attı ve onu bir çürük bırakacak kadar sert tuttu. Kızlar korkmuş ve ağlamışlardı.

Yardım için kiliselerinin üyelerini aradı ve Mora ayrıldı. Son derece sadık bir kadın olan Gutiérrez, Tanrı’dan rehberlik istediğini ve onun ayrılma anının geldiğini söylediğini hissettiğini söyledi. Kiliseden bir kadın kalacak yer olarak evini teklif etti ve Gutiérrez ve kızları ayrıldı.

Kısa bir süre sonra Gutiérrez, bir psikiyatri hastanesinden Mora’nın istemsiz olarak orada olduğuna dair bir telefon aldı. Gutiérrez, hastane personelinin, kendisinin ve yine Meksika’da doğan kızların göçmenlik statüsüyle ilgili korkularına rağmen yaptığı bir polis raporu sunmasını tavsiye ettiğini söyledi. Gutiérrez, şerifin yardımcılarının kendisine yasaklama emri çıkarmaya çalışmasını söylediğini söyledi.

Whitmore’un örgütü, evrakları doldurmasına yardım etti ve mahkeme, Mora’nın Gutiérrez ve kızlarla beş yıl boyunca iletişim kurmasını yasaklayan bir yasaklama emrini onayladı. Ancak Mora, mahkeme belgelerine “Çocuklarımla sağlıklı bir ilişki istiyorum” diye yazarak, onu çocuklarla herhangi bir etkileşimden uzak tutmak için çabaladı.

Gutiérrez, Mora’nın kendisine şizofreni teşhisi konduğunu ifade ettiğini söyledi. Ondan korktuğunu ifade etti – ve yasaklama emri, geçmişteki boğulma girişiminden bahsediyor. Ancak mahkeme duruşmaları sırasında Gutiérrez, “yasayı bilmediğiniz için” hüsrana uğramış ve çaresiz hissettiğini söyledi.

Aile mahkemesindeki yargıçlara eşdeğer olan en az iki adli komiser – boğulma ve ciddi akıl hastalığı uyarılarını görmüş olması gerekirdi – bunun yerine Mora’yı ziyaret etti.

Whitmore, hakimlerin yasaklama kararı olsa bile babalara çocuklarla zaman ayırmasının yaygın olduğunu söyledi. Mora, eğitimli bir profesyonel tarafından değil, kiliselerinden bir gönüllü tarafından denetlenmesi için hafta sonları dört saat alıyordu. Mora ayrıca yarı otomatik bir tüfekle 17 el ateş eden ve ardından ölümcül bir şekilde kendini vuran Nathaniel Kong adlı adamı da öldürdü.

Gutiérrez, ilk iki ziyaretten sonra kızların artık babalarını görmek istemediklerini söyledi. Her şeyi bilmek istiyordu, dedi. “Onlara baskı yapacaktı.” Ama emirlerini yerine getirmezse yargıcın ne yapacağından korkarak onları gönderdi.

Sonra, geçen yıl, Samantha’nın doğum gününden günler önce, kızlar ziyaretlerinden eve geç geldiler. Gutiérrez, Samia’nın telefonunun konumundan hâlâ kilisede olduklarını görebiliyordu. Ama aramaya çalıştığında, cevap yoktu.

Endişe korkuya dönüştü. Kiliseden bir kadın aradı ve haberi görüp görmediğini sordu. Gutiérrez başka bir kilise arkadaşını aradı ve ondan ne olduğunu görmesini istedi.

Ona söylediği şey, bildiği gibi hayatını sona erdirdi.

Gutiérrez, Mora’nın çocuklarını kendisine karşı bir intikam eylemi olarak öldürdüğüne inanıyor. Mora’nın tehlikeli olduğunu söylediğinde kimsenin ona inanmamasına, akıl hastalığının düzeldiğinden, şiddetinin kontrol altına alındığından emin olana kadar kimsenin onu çocuklardan uzak tutacak kadar ciddiye almamasına öfke duyuyor.

Yargıçlar için hesap verebilirlik olup olmayacağını bilmek istiyor. Onunla otururken, ona bunun pek olası olmadığını söyleyecek cesaretim yok.

Soruşturma sırasında, Mora’nın yakın bir ilçede silahlı saldırıdan günler önce tutuklandığı ve tutuklamaya direnme, polise darp etme ve alkollü araç kullanma suçlarından kefaletle serbest bırakıldığı ortaya çıktı.

Bunların hiçbiri işaretlenmedi, hiçbiri onu durdurmadı.

Whitmore, “Bu dava hala bizi rahatsız ediyor” dedi.

Hepimizin peşini bırakmamalı çünkü Gutiérrez kızlarının kaybedilen vaadi sert toprağa gömüldü, bizim kayıtsızlığımız yüzünden kanatları kopmuş üç küçük kelebek.

Anma töreninde karanlık çökerken, beyaz bir çadırın duvarında kızların video montajı oynuyordu. Rüzgar iki yanını yumruklayarak fotoğrafları bulanık, çarpık hayaletlere dönüştürdü – bisiklete binen, gülen, kırılgan ve masum. Gutiérrez uzaklaştı. Ağlamasının sesi kalbimde yankılanıyor.

İnsanların kızlarının nasıl olduğunu hatırlamasını istiyor. En yaşlısı olan Samia, mimar olmak ve kendi evini tasarlamak istiyordu. Çizmeyi ve boyamayı severdi ve Gutiérrez’in ailesinde beklenmedik bir şekilde akan parlak kızıl saçları vardı.

Samantha sertti ve fikirlerini savunmayı severdi. Kendisi veya başkaları için ayağa kalkmaktan korkmuyordu. Kızıl saçları da vardı.

Bebek Samarah’ın utangaç bir gülümsemesi vardı. İnsanlara – sınıf arkadaşlarına, öğretmenlerine – yardım etmeyi severdi. Her gece, Gutiérrez onu bir dua ile yatırdıktan sonra, onlar gözlerini kapatmadan önce, Samarah annesinin odasına gelir ve ona aynı kutsamayı, aynı rahatlığı verirdi.

Her nasılsa, Gutiérrez hala inancına sahip. Tanrı’nın herkes için bir amacı olduğuna ve bunun “başkalarının başına gelmesin” diye kızlarının başına geldiğine inanıyor.

İnancım daha zayıf. Tekrar olmasından korkuyorum.

Çünkü izin verdik. Çünkü sevilen birini öldürmek, bir yabancıyı öldürmekten bir şekilde farklıdır.