“Korkunç, korkunç bir durum ve biz bunu düzeltmeyeceğiz.”
İşte burada: Bununla tek kullanımlık hat Tennessee’den Temsilci Tim Burchett, Pazartesi günü Capitol merdivenlerinde gazetecilere verdiği demeçte, Cumhuriyetçi Parti’nin bu ulusu hemen hemen diğerlerinden ayıran bir silahlı şiddet ve kitlesel silahlı saldırı salgınına karşı kasıtlı güçsüzlüğünü özetledi.
Burchett’in Tennesse’li altı arkadaşı – üçü 9 yaşında ve kabaca onun yaşında üç yetişkin – Nashville’deki özel bir Presbiteryen okulunda saldırı silahları kullanan en son katil tarafından katledildi. Kongre üyesi, “biz yapamamak kayıt çekimleri sorununu düzeltin. Yine de “olmayacak” Cumhuriyetçiler için de geçerli. Tahmin edilebileceği gibi, silahlı katliamlarla ilgili iki yönlü gündemlerine bağlı kaldılar: düşünceler ve dualar. (Sapık bir şekilde, Alabama’dan Cumhuriyetçi Temsilci Barry Moore’un başka bir fikri var. Bir silah dükkanında açıkladığı yasa tasarısı, AR-15’i “Amerika Birleşik Devletleri’nin Ulusal Silahı” olarak belirleyecekti.)
Fikir Yazarı
Jackie sakinleştirir
Jackie Calmes, ulusal siyaset sahnesine eleştirel bir bakış getiriyor. Beyaz Saray ve Kongre’yi kapsayan onlarca yıllık deneyimi var.
Olamaz, olmaz – gerçek şu ki Kongre olabilmek bir şey yapmak ve bir kez yaptı bariz bir şekilde iyi ama kısa ömürlü bir etki için bir şeyler yapın. 1994’te Demokratların kontrolündeki bir Kongre ve Başkan Clinton, toplu katillerin tercih ettiği silahları, askeri tarzdaki saldırı tüfeklerini ve silahların ölümcüllüğünü çok korkunç bir şekilde artıran yüksek kapasiteli şarjörleri yasakladı.
Başkan Biden’ın defalarca ısrar ettiği gibi, bunu tekrar denemeli. Çoğunluğu Cumhuriyetçi olan bir Meclis’in harekete geçemeyeceği veya olmayacağı konusunda ısrar etmesi, Kongre’ye denemesi için ülke çapında baskı yapmak için daha fazla neden.
Otuz yıl önce yürürlüğe giren saldırı silahı yasağı, 1993’te San Francisco’daki bir hukuk firmasına sekiz kişinin ölümüne yol açan bir saldırının yanı sıra 1989’da bir silahlı saldırıya uğramayı motive eden o zamanlar Kaliforniya’nın birinci sınıf öğrencisi olan Senatör Dianne Feinstein için kişisel bir zaferdi. Beş çocuğu öldüren ve 27 kişiyi ve bir öğretmeni yaralayan Stockton okul bahçesi.
Ancak o zamanlar yeterli oyu almak için taraftarlar, Amerikalıların zaten sahip olduğu saldırı tarzı tüfekleri ve dergileri muaf tutarak uzlaşmak zorunda kaldı. Ve ne yazık ki, gelecekteki bir Kongre ve başkan uzatmadığı takdirde yasağın 10 yıl sonra sona ereceği konusunda da anlaşmaları gerekiyordu. 2004’te Cumhuriyetçilerin kontrolündeki bir Kongre ve Başkan George W. Bush bunu yapmayı reddetti.
Yine de, ülkenin saldırı silahları ve şarjörlere yönelik sınırlı bir yasaklama içeren 10 yıllık deneyi, bugün bize bu tür eylemlerin işe yaradığını iddia edecek kanıtlar bıraktı. 2019’da bir kanıt incelemesi, “Federal yasak döneminde toplu silahlı ölümlerin meydana gelme olasılığı %70 daha azdı” dedi.
Ve işte ABD yasağının kaldırılmasından bu yana askeri tarzdaki saldırı silahlarıyla olan şey: rekor satışlar ve rekor ölümler.
Silah ustaları, AR-15’leri daha önce hiç olmadığı gibi üretip pazarlayarak, onu Amerika Birleşik Devletleri’nde en çok satan tüfek haline getirdi. Silah lobisi ve onların Cumhuriyetçi amigo kızlarıyla birlikte, Amerikan birlikleri tarafından kullanılan kandırmaca uzun silahlara yönelik 11 Eylül sonrası büyülenmeden yararlandılar. Barack Obama’nın seçilmesinden sonra, ilk Siyah başkanın ateşli silahlarına el koyacağına dair silah delilerinin korkularını körüklediler. Ve bir üretici, Sandy Hook İlköğretim Okulu birinci sınıf öğrencilerinin suikastçısı tarafından kullanılan model olan AR-15’in satışını şu şekilde teşvik ederek, silah sahiplerinin (toksik) erkekliklerine oynadılar: “MAN KARTINIZIN YENİDEN YAYINLANDIĞINI DEĞERLENDİRİN.”
Mide bulandırıcı. Ve durmalı.
2012’de Newtown, Conn.’de bu 20 birinci sınıf öğrencisi ve altı okul velisinin yok edilmesinden sonra, çoğumuzun federal eylemin geleceğini umduk. Bunun yerine, üretim ve satışlar artarken, önerilen bir saldırı silahları yasağı Senato’da öldü ve bir veya daha fazla değişken durumdaki Demokrat dışında her Cumhuriyetçinin karşı çıktı. Post’a göre, Sandy Hook’tan bu yana ABD’de meydana gelen en ölümcül 17 toplu silahlı saldırıdan 12’si, tıpkı Covenant School cinayetlerinde olduğu gibi, saldırı silahlarıyla gerçekleştirildi.
Saldırı silahları, silah endüstrisinin paryaları olmalıdır; anketler sürekli olarak çoğu Amerikalının onları yasaklamak istediğini gösteriyor. Tipik tabancalardan çıkan mermilerin aksine, AR-15’in atışlarının patlama etkisi kurbanın vücudunda yayılır, dokuları toz haline getirir ve çıkarken açık delikler bırakır. Başka bir deyişle, tıpkı ordunun başta amaçladığı gibi, silahlar kesinlikle öldürücüdür. Washington Post, AR-15 ile ilgili yeni dizisinde ve kurbanların ailelerinin izniyle, Sandy Hook’ta 6 yaşındaki Noah Pozner’a ve 15 yaşındaki Peter Wang’a onarılamaz yaraları göstermek için animasyon kullandı. 2018’de Parkland, Florida’daki Marjory Stoneman Douglas Lisesi’nde.
Yine de silahlar yalnızca daha popüler hale geldi, milyonlar için bile ikonik hale geldi. Kongredeki bazı Cumhuriyetçiler, yakalarında mini-AR-15 iğneleriyle ortalıkta dolaşıyor. Post’a göre, gerçek saldırı silahlarının sayısı 1994 yasağı sırasında tahmini 1,5 milyondan bugün 20 milyona yükseldi.
Silah yasaklanacaksa, bu çarpıcı rakam elbette gerçek bir sorundur. Ancak Amerikalıların AR-15’lerine el koymanın dışında, neredeyse imkansız bir görev, gelecekteki satışları ve ithalatı yasaklayan bir yasa, Biden’ın önerdiği gibi, hükümetin sahiplerinin silahlarını ve şarjörlerini satın alması için bazı hükümler içermelidir.
Bir diğer büyük sorun da Cumhuriyetçilerle dolu Yargıtay. Geçen Haziran’da alınan bir kararla, altı muhafazakar yargıç silah haklarını o kadar genişletti ki, aşırı sağcı bir grubun başkanı bunu ateşli silahlara getirilen sınırlamalara karşı “4 tonluk bir yıkım güllesi” olarak selamladı. National Rifle Assn. milyonlar harcadı, bir keresinde silah lobisinin zevkine göre “saldırı silahı” ifadesinin kullanılmasına kızdı.
Yine de Kongre’deki Cumhuriyetçilerin muhalefetinin ulusal bir saldırı silahları yasağını savunmak için caydırıcı olmaması gerektiği gibi, yüksek mahkemenin silah yanlısı önyargısı da savunucuları engellememelidir.
Güçsüz olduklarını iddia etmeyi Burchett gibi Cumhuriyetçilere bırakın.