Bilim insanları denizdeki ısı dalgalarını tanıma konusunda oldukça başarılı: Binlerce okyanus şamandırası ve yörüngedeki uydulardan oluşan küresel bir ağ, Antarktika’dan Antarktika’ya doğru geliştikçe, hareket ederken veya dururken okyanus yüzeyi sıcaklıklarını, değişen akıntıları ve fırtına sistemlerini gerçek zamanlı olarak görmelerine olanak tanıyor. Kuzey kutbu.
Görmesi daha zor olan ise aşağıdaki deniz ekosistemlerinde, yani balıklara, omurgasızlara, bitkilere ve memelilere neler olduğudur.
Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi’nden balıkçılık biyoloğu Jarrod Santora, “Sıcaklık ile sıcaklık gibi bir şeyin türlerin dağılım modellerini nasıl etkilediği veya balıkçılığın nasıl işlediği veya korunan türlerin nasıl tepki verebileceği arasında bir tür kopukluk var” dedi. “Sıcaklık anormalliği olarak tanımladığımız şey ile okyanustaki süreç arasında büyük bir sıçrama var.”
İklim değişikliği, çevre, sağlık ve bilim konularında agresif ve etkili habercilik.
Bazı hayvanlar su kolonundan daha karanlık, daha soğuk sulara doğru ilerleyebilir. Diğerleri ise daha soğuk suların bulunduğu yere bağlı olarak kuzeye veya güneye doğru hareket edebilir. Birçoğu gelişebilir; diğerleri yok olacak.
Santora, bazılarının ise hiç etkilenmeyebileceğini söyledi.
“Sadece okyanusun kabuğuna odaklanan sıcaklık anormalliklerine bakıyoruz; İçeride neler olduğunu bilmiyoruz” dedi.
UC Santa Cruz’da deniz uzaysal ekolojisti olan Heather Welch ve diğer araştırmacıların, işler kızıştığında hayvanların nereye gideceklerini tahmin etmek için tasarlanmış istatistiksel modeller oluşturmalarının nedeni budur.
“Dolayısıyla, sıcak hava dalgası etkileriyle ilgili en zor şeylerden biri, şanslı olmanız ve olaylar sırasında doğrudan gözlem yapabilmeniz gerektiğidir” dedi. Bu tür doğrudan gözlemler genellikle hayvanlar üzerindeki GPS etiketleri aracılığıyla veya doğru zamanda doğru yerde bulunan bir araştırma gemisinden yapılan gözlemler yoluyla yapılır.
Yunuslar Newport Plajı’nda yüzüyor.
(Carolyn Cole / Haberler)
Ancak bir modelle, yalnızca sıcak hava dalgası sırasında değil, diğer zamanlarda da toplanan verileri kullanabilir ve “sıcak hava dalgaları sırasında ne olacağını veya ne olduğunu görmek için tahminlerde bulunabilirsiniz” dedi.
Bu ayın başlarında, o ve bir araştırma ekibi, 2014, 2015 ve 2019 sıcak hava dalgaları sırasında Kuzey Pasifik’teki 14 deniz yırtıcısının (memeliler, kuşlar ve balıklardan oluşan bir seçki) hareketlerini tahmin etmek için kullandıkları bir modelin sonuçlarını yayınladılar. ve 2020.
Buldukları şeyin “sıcak hava dalgaları arasında çok çeşitli tepkiler” olduğunu söyledi.
Örneğin, 2014 ve 2015’teki sıcak hava dalgaları sırasında mavi yüzgeçli ve albacore orkinosları kuzeybatıya doğru hareket etti. Ancak 2019 ve 2020’de güneydoğuya taşındılar.
Araştırmacılar ayrıca farklı türlerin farklı tepkiler verdiğini de buldu.
“Yani mavi balina ile albatros’u karşılaştırırsanız farklı şeyler yapacaklardır” dedi ve böyle bir gözlemin daha önce gerçekten görülmediğini belirtti; çünkü denizdeki ısı dalgaları üzerine yapılan çoğu çalışma tek bir hayvana odaklanmıştı. bir sıcak hava dalgasında.
UC Santa Cruz’da okyanus bilimleri alanında yardımcı doçent olan Alexa Fredstone’un da tekrarladığı bir nokta bu.
“Belirli toplulukların nasıl etkilendiğine dair bireysel olarak anlamlı bir dizi hikayemiz var” dedi. “Fakat her hikaye benzersizdir ve denizde sıcak hava dalgası olduğunda gördüğümüz en yaygın şey, ekosistemde gerçekten tutarlı bir tepki göremediğimizdir.”
Sıcak hava dalgalarının, yosun ormanları ve mercan resifleri gibi sığ su ekosistemleri üzerinde açıkça zararlı etkileri olduğunu söyledi. Ancak su sütununun aşağılarına indiğinizde işler biraz daha karanlıklaşıyor.
Kendisi ve Kuzey Amerika ile Avrupa’nın dört bir yanından okyanus ve veri bilimcilerden oluşan bir ekip, 1993 ile 2019 yılları arasında denizdeki sıcak hava dalgalarının balıklar üzerindeki etkilerini incelediler. Net bir etki bulamadılar; doğal değişkenlikten beklediğinizin ötesinde hiçbir şey bulamadılar.
“Bunda şaşırtıcı olan şey, araştırmaların onlarca yıldır balıkların ortalama olarak kutuplara doğru kaydığını göstermesidir” dedi. Küresel ısınma nedeniyle okyanus sıcaklıkları yükseldikçe. “Dolayısıyla uzun vadeli bir iklim sinyali olduğunu biliyoruz. Belki bunu istatistiksel olarak tespit etmek sıcak hava dalgasının kısa vadeli etkisini tespit etmekten daha kolaydır?”
(Allen J. Schaben/Haberler)
Hem deniz hem de tatlı su ortamlarına ihtiyaç duyan somon gibi balıklar için durum biraz farklıdır; Kuzey Pasifik’teki sıcak hava dalgalarının ısınan bir gezegenle birleşimi bazı türler için bir nimet, diğerleri için ise bir felakettir. NOAA’lı bir balık biyoloğu olan Nate Mantua.
Alaska Körfezi veya Pasifik Kıyısı gibi yerlerde artan sıcaklıkların, somon balığı için “gıda arzını tabandan keserek daha uzun bir besin zincirine ve daha az besleyici yiyeceklere yol açtığını” söyledi.
Ancak “yeterince kuzeye giderseniz” ısınmanın aslında Bering Denizi ve Bristol Körfezi sockeye somonu gibi somonlara fayda sağlayabileceğini söyledi. Son 10 yılda bu balıklar “en büyük koşuyu… şimdiye kadarki en büyük hasatı” gerçekleştirdi. Elli milyon balık toplandı.”
Rusya’nın Pasifik somon balıkçılığının bu yıl da “hiç bu kadar yüksek olmadığını” söyledi. Bu alışılmışın dışında ama neredeyse tamamen Rusya’dan gelen pembe somon balığı ve Bristol Körfezi’ndeki stok popülasyonundan kaynaklanıyor. Diğer her yerde işler iyi değil.”
Bundan daha mı kuzeyde? Mantua, “Bu ilginç bir kırışıklık” dedi. “Orada somon balığı son 20 yıldır son derece kötü durumda.”
Bunun muhtemelen kuzey Bering Denizi’ndeki deniz ürünleri ağındaki ve tatlı su habitatlarındaki sorunların birleşiminden kaynaklandığını söyledi.
“Alaska’nın iç kesimlerine doğru gerçekten uzun bir göçleri var ve yazın hava çok sıcak olabilir” dedi. “Günde yirmi dört saat ışık ve çok fazla güneş ışığını emen gerçekten büyük, geniş, çamurlu bir nehir.”
Aynı zamanda NOAA’da araştırmacı olan Welch, kendisinin ve diğerlerinin ekolojik tahmin modellerinin yardımcı olacağını umduğu şey, bunun gibi korunmaya ihtiyaç duyan türler için.
Gri bir balina Nisan ayında Dana Point açıklarında yüzüyor.
(Carolyn Cole/Haberler)
Örneğin mavi balinaların hangi sulara taşındığını bilmenin koruma açısından yardımcı olabileceğini söyledi; Meksika sularından kuzeye, Kaliforniya açıklarına doğru hareket ederlerse, gemiler saldırılardan kaçınmak için dikkatli olmak zorunda kalabilir ve bazı olta takımları, onlar geçene kadar çıkarılabilir.
Neyse ki sıcak hava dalgalarına karşı diğerlerinden daha dayanıklı görünen alanlar var.
Cal Poly San Luis Obispo’da okyanus bilimci olan Ryan Walters, Kaliforniya’nın kıyı şeridi boyunca uzanan serin şerit gibi güçlü yükselişe sahip bölgelerin, sıcak hava dalgalarından okyanustaki diğer bölgelere göre daha az etkilendiğini ve bu durumun potansiyel olarak denizde yaşayan hayvanlar için serin bir sığınak sağladığını söyledi. ısıdan kaçının.
“Bu yükselişin yaşandığı kıyı şeridindeki bu küçük cepler, deniz hayvanlarının başka yerlerdeki sıcak sulardan sığınabileceği bir nokta olabilir” dedi.
Fredstone kendisinin ve diğer araştırmacıların bulguları hakkında şunları söyledi: “Okyanuslarla ilgili potansiyel olarak iyimser bazı haberleri paylaşmanın heyecan verici olduğunu düşünüyorum.” “Mercan resifleri gibi gerçekten savunmasız görünen bu yerler konusunda hepimiz çok endişeliyiz. İnsan kültürü, ekonomisi ve refahı için de gerçekten önemli olan, bizim de önemsediğimiz diğer bazı ekosistemlerin biraz daha dirençli olabileceğinin potansiyel olarak keşfedilmesi heyecan vericiydi.”
Ancak kendisininki gibi çalışmaların şu anda gördüğümüzden “daha soğuk olan okyanuslarda yapıldığını” ve 2014-2016’da ortaya çıkan blob gibi çok fazla kayıtlı mega ısı dalgasının bulunmadığını da hatırlamamız gerektiğini söyledi. Kuzey Pasifik’i etkisi altına alarak alg çoğalmasına ve kuşların, balıkların ve memelilerin büyük çapta ölmesine neden oldu.
“Yani ekstrem olaylar daha da ekstrem hale geldikçe bu modelin devam edip etmeyeceğini söylemek için henüz çok erken” dedi.