Yorulmak bilmeyen Los Angeles kadavra köpekleri Lahaina’da insan kalıntıları arıyor

LAHAINA, Hawaii —

Los Angeles İtfaiye Teşkilatı’nın Maui’deki arama ekibinin en önemli üyelerinden biri botlarıyla boğuşuyor.

Yeniler, açıkça rahatsız edici ve onu komik bir şekilde yürütüyorlar. Onları tekmelemeye çalışıyor, bu yüzden idarecisi onları yerinde tutmak ve önündeki hayati öneme sahip işe odaklanmasına yardımcı olmak için koli bandı ve paket lastiği dahil her şeyi denedi.

9 yaşındaki Labrador av köpeği Prentiss, Lahaina’nın yıkıntıları arasında zorlu bir çalışma yürüten ve ABD’deki en ölümcül orman yangınından sonra hala kayıp olan 800’den fazla kişinin en ufak izini bile koklayan yaklaşık 40 kadavra köpeğinden biri. bir yüzyılda.

İnsan arama yapanların, her biri birinin annesi, babası, kızı veya oğlu olan birçok kurbandan geriye kalan küçük parçaları tespit etme konusunda çok az umudu var.

Dolayısıyla bu cennet adanın bir kapanış bulması, uygun şekilde acı çekmesi ve iyileşmesi için son umut, insanın en iyi dostundadır.

Bu çok büyük bir baskı ve engeller de neredeyse sorumluluk kadar büyük.

Birincisi, aşırı sıcak; Tropikal güneş, Prentiss’in kalın, koyu renkli kürküne pişmanlık duymadan vuruyor. Aynı şey LA İlçesi arama-kurtarma ekibindeki diğer üç köpek için de geçerli, bunların hepsi siyah laboratuvarlardan.

Köpekler etiket takımlarında çalışıyor. Her biri sıcakta yalnızca 15 ila 20 dakika geçirebilir ve ardından partnerinin işi devralmasına ve klimanın tam gaz çalıştığı ekip kamyonuna çekilmesine izin verir.

Görevlilerden biri olan itfaiyeci Nick Bartel, “Yorulmuyorlar, ısınıyorlar” dedi.

Sonra kabarcıklı kaldırım var. Yangın, çoğu gölge kaynağını (çalılar, ağaçlar, binalar) küle dönüştürdü, bu nedenle göz kamaştıran güneşten kaçış çok az oldu.

Bartel, öğleden sonra asfaltın 150 dereceyi aşabileceğini söyledi.

Bu yüzden botların açık kalması gerekiyor.

Sorun şu ki, köpekler için üretilen ayakkabıların çoğu aslında bir felaketten sonra kavrulmuş toprağı temizlemek için tasarlanmamıştır. Bartel, bunların “güzel, sakin yürüyüşler” için tasarlanmış “patikler” olduğunu söyledi.

Bartel, “Onları teste tabi tutuyoruz ve oldukça hızlı bir şekilde atlatıyoruz” dedi.

Koli bandının devreye girdiği yer burasıdır, birçoğu. Patikler yalnızca patileri kapladığından, bakıcıların bandı köpeklerin bacaklarının daha yukarısına sarması gerekiyor. Ekstra korumaya ihtiyaçları var çünkü kül yığınları birkaç metre derinliğe ulaşabiliyor ve bazen 1000 derecelik yangının ardından çok katlı binalardan geriye kalan tek şey bu olabiliyor.

Köpekler bu kül yığınlarına daldıklarında gömülü, hâlâ yanan közlerin üzerine konabiliyorlar.

Ancak neredeyse tamamı yüksek enerjili avcı ırklardan seçilen ve alışılmışın dışında avlanma yeteneğine sahip olan bu köpekler, acının onları durdurmasına izin vermiyor. Bazen bağırmıyorlar bile.

Bartel, “Sadece çalışmak istiyorlar ve yaralı olduklarını ancak onları kamyona geri götürdüğünüzde anlıyorsunuz” dedi.

Başka bir görevli itfaiyeci Eddie Ruiz, köpeklerin birini tespit etmesi durumunda uzun, sıcak günler ve tehlike buna değer, dedi.

Köpeği Harper, LA ekibinde bir bulgu bulan ilk kişi oldu: Bir hurdalığın kömürleşmiş labirentine gömülmüş 4 inçlik bir kemik parçası. Ruiz, bir grup evsizin oraya sığındığını söyledi.

Zor bir hayatın korkunç sonu.

Yabancıları yumuşak kahverengi gözleri ve sallanan kuyruğuyla selamlayan 7 yaşındaki bir kadın olan Harper, zorlu hayat ve kaderin öngörülemeyen dönüm noktaları hakkında bir şeyler biliyor.

Ruiz, Maui’nin batı kıyısına olan yolculuğunun yaklaşık üç yıl önce Güney Dakota’da polisin 20’den fazla ihmal edilmiş köpekle dolu bir eve baskın yapmasıyla başladığını söyledi.

Enerjisi ve zekasıyla ilk kurtarıcıları etkilemiş olmalı çünkü evlat edinilmeyi bekleyen bir köpek kulübesine gitmek yerine barınak sisteminden geçti ve sonunda kendini ülkenin yarısını, Santa Paula’da, son derece seçici bir yerde buldu. arama köpeği eğitim programı.

Yaklaşık 4 yaşındayken, çok daha genç yavrularla rekabet eden bu zorlu parkur için zaten uzun süredir dişindeydi, ancak çok azı onun enerjisi ve kararlılığıyla eşleşebilirdi.

Bartel, “Her şey yolunda ve fren yok” dedi.

Bu eğitim programı şu anki iş ortağı Altı ile tanıştığı yerdir. O, yavru köpeklere 1, 2, 3, 4, 5 ve 6 adını veren, her köpeğin kulağının iç kısmına rakamlar dövme yapan, duygusal tiplerden olmayan bir yetiştiricinin yavrularının sonuncusuydu.

Altı yalnızca bir Laboratuvar için küçük değildi; Sızdıran bir kalp kapakçığı var, değerini düşürüyor ve onu kazazedeye çeviriyor. Ama bir şekilde o da eğitim okulunda yer edinmeye yetecek kadar insanı etkiledi.

Harper’dan dört yaş daha genç ve çok daha çevik olan Altı, ikili için yüksek duvarlara atlamak gibi en atletik görevleri yerine getiriyor. Kalp sorunu onu yavaşlatmadı. Bartel, gururlu bir baba gibi, “O tam bir canavardı” dedi. “İşini seven tam bir küçük canavar.”

Köpekler, günlük işlerinin devasa sorumluluğunu üstlenmedikleri zamanlarda – artık dünyanın gözünün onların üzerinde olduğunu söylemek abartı olmaz – tıpkı işsiz köpekler gibi, bakıcılarıyla birlikte yaşıyor ve aileleriyle takılıyorlar. Harper, Ruiz’le tatile çıkar. Kız arkadaşının istediğini yapsaydı altısı her gece Bartel’in yatağında uyuyacaktı.

Ancak onları “Los Angeles İlçesi İtfaiye Departmanı” yazan iş koşum takımlarına bağlayın. yamalar ve olağanüstü yetenekleri açıkça ortaya çıkıyor. Köpekler arama alanında koştuktan sonra her çatlak ve yarığa burunlarını sokarak bir şey bulurlarsa otururlar. Daha sonra eşleri de aynı kokuyu alıp almadıklarını görmek için aynı bölgeye yönlendiriliyor.

İki köpek bir darbeyi doğruladığında, bakıcıları daha fazla araştırma yapmak ve kalıntıları ele almak için yakınlarda bekleyen adli tıp uzmanlarını çağırıyor.

Onları idare edenler için psikolojik arazi, neredeyse moloz yığınları kadar hassastır.

Köpeklerin işlerini yapabilmeleri için en azından biraz heyecanlı ve heyecanlı olmaları gerekiyor. Ancak idarecilerin bir keşif yaptıklarında onlarla çok fazla kutlama yapmamaya dikkat etmeleri gerekiyor. Arama bölgesindeki polis memurları ve Ulusal Muhafız birliklerinin çoğu Maui’den, bazıları da Lahaina’dan. Bu kalıntılar sevdikleri biri olabilir.

Bartel, “Bu zor çünkü köpekler bu ödülü almadan çok uzun süre çalışacaklar” dedi.

Ödül bir toptur. Turuncu kauçuk çiğneme topu. Yiyecek gerekmez. Sonuçta bunlar Laboratuvarlar. Hayatını biriyle paylaşan herkes anlayacaktır.

Köpekler için iş günleri genellikle havanın hala serin olduğu sabah 6 civarında başlar ve hava çok sıcak olduğunda öğleden sonra 3 civarında biter. Ekipteki herkesin işten ayrılma saatinde kapsamlı bir dekontaminasyondan geçmesi gerekir. Bu, sağlık nedenleriyle ve saygısızlıktan dolayıdır: Köpekleri ve bakıcılarını tepeden tırnağa kaplayan toza insan külü karışabilir.

İşi bittiğinde, bakıcılar köpekleri kamyona yüklüyor ve ülkenin dört bir yanından arama ekiplerine kapılarını açan kıyıdan birkaç kilometre uzaktaki bir otele gidiyor.

İnsan kalıntıları bulmak için kömürleşmiş molozları arama işi, katılan tüm erkek ve kadınların omuzlarına büyük bir yük bindiriyor. Bundan kaçış yok. Bunu birbirleriyle konuşmak yardımcı olur, ancak her şeyi gören ve onunla birlikte yuvarlanan bir iş arkadaşının kuyruk sallaması ve burnunu sokması da aynı şekilde olur. Ruiz, Harper ve Six’in otelde terapi köpeği haline geldiğini söyledi; oldukça popülerler.

Yangından önce o otel, Sheraton Maui Resort and Spa, dünyanın dört bir yanından turist çekiyordu. Başlıca çekiciliği, arka bahçesi olarak hizmet veren güzel plajdı. Su köpekleri olarak Labradorlar da bu sahile çekilir. Her gün işten sonra bakıcılarını kıyıya sürüklüyorlar ve dalgalara atılan sopaları alıp aşağıya iniyorlar.

İtfaiyeciler Maui’de geçirdikleri günlerin bu yönü hakkında konuşurken temkinli görünüyorlardı. Yangının ardından turizm etiği ve anlatılamaz kayıplara maruz kalanlara saygı gösterilmesi gerektiği konusunda sosyal medyada çok fazla tartışma yaşandı.

Ancak şu ana kadar hiç kimse bu en önemli dört ayaklı işçilerin zorlu bir iş gününün ardından okyanusta serinlemelerine itiraz etmedi.