Salı günü Hunter Biden'ı federal ateşli silah satın alma formunda uyuşturucu kullanıcısı olmadığını iddia etmesi nedeniyle suçlu bulan jüriyi suçlayamazsınız. Hükümetin Biden'ın uyuşturucu kullanımının tam olarak silahı satın aldığı sırada gerçekleştiğini belirleyemediği yönündeki savunma argümanlarına rağmen, jüri üyelerinin işlem öncesinde, sırasında ve sonrasında onun crack kokain bağımlılığı sancıları içinde olduğu sonucuna varmak için yeterli dayanağı vardı.
Davanın esaslı kusurları delillerde değil, özel hukuk müşaviri David Weiss'in konuyu ilk etapta getirme kararında, aslında kitabı Başkan Biden'ın oğluna fırlatma kararında yatıyor. Bu, savcılığın takdir yetkisinin kötüye kullanılmasıydı.
Gerçek şu ki, silah bir suçta kullanılmadığı veya nadir durumlarda başka bir hafifletici faktör (örneğin bir suç çetesine dahil olduğu bilinen) mevcut olmadığı sürece, federal ateşli silah formunda yalan söylediği için kimseyi kovuşturmak Adalet Bakanlığı'nın uygulaması değildir. . Hunter Biden ise tam tersine 11 gün boyunca silahını elinde tuttu ve hiç kullanmadı.
Biden soruşturmasına herhangi bir siyasi müdahale izlenimi vermemek için Trump yönetiminden görevlendirilen eski bir ABD avukatı olan Weiss, başlangıçta davayı bu gerçeklerle tutarlı bir şekilde ele aldı. Beş yıllık bir soruşturmanın ardından Adalet Bakanlığı, Biden'ın iki yıl boyunca beladan uzak durması halinde silah suçlamasından ceza almamasını sağlayacak bir oyalama anlaşmasıyla davanın sona erdirilmesini önerdi. Biden kabul etti.
İtiraz anlaşması, Temmuz 2023'te Delaware federal mahkemesinde sunulduğunda neredeyse imzalandı, mühürlendi ve teslim edildi; bunun üzerine 1.000'den 999'u hızla tamamlandı. Ancak anlaşmanın, şartların yerine getirilip getirilmediğine ilişkin nihai kararı ABD Bölge Yargıcı Maryellen Noreika'nın vereceğini öne sürecek şekilde kötü yazılmış olması Biden'ın büyük şansıydı. Hakim anlaşılır bir şekilde bu alışılmışın dışındaki hükme karşı çıktı ve anlaşma mahkemede çözüldü.
O zamana kadar anlaşma siyasete derinlemesine karışmıştı. Hunter Biden'ın kötü davranışını açıkça başkanın görevden alınmasına dönüştürmeye çalışan Capitol Hill'deki Cumhuriyetçiler, savunma anlaşmasının tatlı bir anlaşma olduğunu iddia etti. Anlaşma bozulduktan bir ay sonra Av. General Merrick Garland, Weiss'i özel danışman olarak atadı ve ona Biden'ı soruşturmaya devam etme yetkisi verdi.
Biden'ın Abbe Lowell liderliğindeki avukatları, Adalet Bakanlığı'nı savunma anlaşmasından dönmekle ve mahkemeyi saptırma anlaşmasının hâlâ geçerli olduğuna ikna etmeye çalışmakla sert bir şekilde suçladı. Weiss'in uzun ve sert yanıtı, tarafların anlaşmazlığa düştüğünü ve Biden'ın çok kötü durumda olduğunu açıkça ortaya koydu.
Weiss çok geçmeden Biden'ın mahkum edildiği iddianameyi getirdi. Federal ceza kuralları uyarınca 15 ila 21 ay arası hapis cezasıyla karşı karşıya, ancak mahkemenin daha hafif bir ceza vermesi muhtemel.
Lowell, Biden'ın seçici soruşturmanın hedefi olduğunu ve anlaşmadan vazgeçmenin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek iddianamenin reddedilmesi konusunda agresif davrandı. Ancak bu tür iddialarda bulunmanın yasal kanalları, genel olarak mantıklı nedenlerden dolayı olağanüstü derecede dardır. Sistem, savcıların suçlama kararlarını iyi niyetle vereceğini ve jürilerin suçu gerçeklere dayanarak belirleyeceğini varsayıyor.
Aynı nedenden dolayı Biden'ın savunması, savcının davayı açma kararıyla ilgili duruşmada normalde konu dışı hukuki iddialarda bulunamadı. Jüri üyeleri delillerin güvenilirliğini belirlemeye devam etmek zorunda kaldı ve verdikleri hızlı karar, Biden'ın formda bunu reddederken uyuşturucu kullanıcısı olduğunu bildiği sonucuna varmakta tereddüt etmediklerini gösteriyor.
Bu, Biden'ın form hakkında yalan söylediği veya hayatının karanlık bir döneminde başka kusurlu davranışlarda bulunduğu fikriyle tartışmak anlamına gelmiyor. Ancak bu davanın dolambaçlı gidişatı, en azından mevcut aşırı partizan atmosferimizde, özel hukuk kurallarındaki bir kusuru gösteriyor.
Çoğu federal savcı, yatay eşitliği (yani benzer suçlara yönelik muameleyi) ve en ciddi suçlulara karşı federal suçlamaların mantıklı bir şekilde kullanılmasını sağlamayı amaçlayan bir denetleyici yapı içinde çalışır. Biden iddianamesinin taslağını hazırlayan bir savcı olsaydı ve bunu emir komuta zincirinin onayına gönderseydi, davayı haklı çıkaracak ağırlaştırıcı faktörlerin olup olmadığı sorusu ortaya çıkacaktı. Ve yoktu.
Ancak Garland, Weiss'i özel avukat olarak atadığı ve tamamen karışmamaya karar verdiği için savcı yine de davayı açabildi.
İddianamenin ardından taraflar arasında hararetli tartışmalar yaşandı. Biden, meşru olmayan nedenlerle, yani soyadı nedeniyle seçici soruşturmaya tabi tutulduğunu iddia etti. Weiss bunu “Hollywood senaryosu için tasarlanmış bir kurgu” olarak nitelendirerek küçümsedi.
Weiss'in, başkanın oğlunu suçlama konusunda kongredeki Cumhuriyetçilerin baskısına boyun eğdiği çıkarımından kaçınmak zor. Ancak davadaki temel hatayı bulmak için kesin olarak bu sonuca varmak gerekli değildir.
Hunter Biden, federal soruşturmaların normal işleyişinde benzer herhangi bir sanığın göreceğinden daha sert muameleye maruz kaldı. Bu yeterince adaletsizlik.
Programın sunucusu Harry Litman “Konuşan Federaller” podcast'i ve San Diego'yla Konuşmak hoparlör serisi. @harrylitman
Davanın esaslı kusurları delillerde değil, özel hukuk müşaviri David Weiss'in konuyu ilk etapta getirme kararında, aslında kitabı Başkan Biden'ın oğluna fırlatma kararında yatıyor. Bu, savcılığın takdir yetkisinin kötüye kullanılmasıydı.
Gerçek şu ki, silah bir suçta kullanılmadığı veya nadir durumlarda başka bir hafifletici faktör (örneğin bir suç çetesine dahil olduğu bilinen) mevcut olmadığı sürece, federal ateşli silah formunda yalan söylediği için kimseyi kovuşturmak Adalet Bakanlığı'nın uygulaması değildir. . Hunter Biden ise tam tersine 11 gün boyunca silahını elinde tuttu ve hiç kullanmadı.
Biden soruşturmasına herhangi bir siyasi müdahale izlenimi vermemek için Trump yönetiminden görevlendirilen eski bir ABD avukatı olan Weiss, başlangıçta davayı bu gerçeklerle tutarlı bir şekilde ele aldı. Beş yıllık bir soruşturmanın ardından Adalet Bakanlığı, Biden'ın iki yıl boyunca beladan uzak durması halinde silah suçlamasından ceza almamasını sağlayacak bir oyalama anlaşmasıyla davanın sona erdirilmesini önerdi. Biden kabul etti.
İtiraz anlaşması, Temmuz 2023'te Delaware federal mahkemesinde sunulduğunda neredeyse imzalandı, mühürlendi ve teslim edildi; bunun üzerine 1.000'den 999'u hızla tamamlandı. Ancak anlaşmanın, şartların yerine getirilip getirilmediğine ilişkin nihai kararı ABD Bölge Yargıcı Maryellen Noreika'nın vereceğini öne sürecek şekilde kötü yazılmış olması Biden'ın büyük şansıydı. Hakim anlaşılır bir şekilde bu alışılmışın dışındaki hükme karşı çıktı ve anlaşma mahkemede çözüldü.
O zamana kadar anlaşma siyasete derinlemesine karışmıştı. Hunter Biden'ın kötü davranışını açıkça başkanın görevden alınmasına dönüştürmeye çalışan Capitol Hill'deki Cumhuriyetçiler, savunma anlaşmasının tatlı bir anlaşma olduğunu iddia etti. Anlaşma bozulduktan bir ay sonra Av. General Merrick Garland, Weiss'i özel danışman olarak atadı ve ona Biden'ı soruşturmaya devam etme yetkisi verdi.
Biden'ın Abbe Lowell liderliğindeki avukatları, Adalet Bakanlığı'nı savunma anlaşmasından dönmekle ve mahkemeyi saptırma anlaşmasının hâlâ geçerli olduğuna ikna etmeye çalışmakla sert bir şekilde suçladı. Weiss'in uzun ve sert yanıtı, tarafların anlaşmazlığa düştüğünü ve Biden'ın çok kötü durumda olduğunu açıkça ortaya koydu.
Weiss çok geçmeden Biden'ın mahkum edildiği iddianameyi getirdi. Federal ceza kuralları uyarınca 15 ila 21 ay arası hapis cezasıyla karşı karşıya, ancak mahkemenin daha hafif bir ceza vermesi muhtemel.
Lowell, Biden'ın seçici soruşturmanın hedefi olduğunu ve anlaşmadan vazgeçmenin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek iddianamenin reddedilmesi konusunda agresif davrandı. Ancak bu tür iddialarda bulunmanın yasal kanalları, genel olarak mantıklı nedenlerden dolayı olağanüstü derecede dardır. Sistem, savcıların suçlama kararlarını iyi niyetle vereceğini ve jürilerin suçu gerçeklere dayanarak belirleyeceğini varsayıyor.
Aynı nedenden dolayı Biden'ın savunması, savcının davayı açma kararıyla ilgili duruşmada normalde konu dışı hukuki iddialarda bulunamadı. Jüri üyeleri delillerin güvenilirliğini belirlemeye devam etmek zorunda kaldı ve verdikleri hızlı karar, Biden'ın formda bunu reddederken uyuşturucu kullanıcısı olduğunu bildiği sonucuna varmakta tereddüt etmediklerini gösteriyor.
Bu, Biden'ın form hakkında yalan söylediği veya hayatının karanlık bir döneminde başka kusurlu davranışlarda bulunduğu fikriyle tartışmak anlamına gelmiyor. Ancak bu davanın dolambaçlı gidişatı, en azından mevcut aşırı partizan atmosferimizde, özel hukuk kurallarındaki bir kusuru gösteriyor.
Çoğu federal savcı, yatay eşitliği (yani benzer suçlara yönelik muameleyi) ve en ciddi suçlulara karşı federal suçlamaların mantıklı bir şekilde kullanılmasını sağlamayı amaçlayan bir denetleyici yapı içinde çalışır. Biden iddianamesinin taslağını hazırlayan bir savcı olsaydı ve bunu emir komuta zincirinin onayına gönderseydi, davayı haklı çıkaracak ağırlaştırıcı faktörlerin olup olmadığı sorusu ortaya çıkacaktı. Ve yoktu.
Ancak Garland, Weiss'i özel avukat olarak atadığı ve tamamen karışmamaya karar verdiği için savcı yine de davayı açabildi.
İddianamenin ardından taraflar arasında hararetli tartışmalar yaşandı. Biden, meşru olmayan nedenlerle, yani soyadı nedeniyle seçici soruşturmaya tabi tutulduğunu iddia etti. Weiss bunu “Hollywood senaryosu için tasarlanmış bir kurgu” olarak nitelendirerek küçümsedi.
Weiss'in, başkanın oğlunu suçlama konusunda kongredeki Cumhuriyetçilerin baskısına boyun eğdiği çıkarımından kaçınmak zor. Ancak davadaki temel hatayı bulmak için kesin olarak bu sonuca varmak gerekli değildir.
Hunter Biden, federal soruşturmaların normal işleyişinde benzer herhangi bir sanığın göreceğinden daha sert muameleye maruz kaldı. Bu yeterince adaletsizlik.
Programın sunucusu Harry Litman “Konuşan Federaller” podcast'i ve San Diego'yla Konuşmak hoparlör serisi. @harrylitman