Roozbeh Farahanipour, Westwood restoranının 220 galon tuzlu su akvaryumunun mavi-yeşil parıltısına oturdu ve sesi acıyla aksanlı olan İran'dan endişelendi.
Pazar sabahıydı ve çeyrek yüzyıl önce kaçtığı anavatan, ABD ordusu tarafından bombalanmıştı ve dokuz gün önce İsrail'in çok yıllık Orta Doğu düşmanına sürpriz bir saldırı yarattığında başlayan bir çatışmayı artırdı.
Delphi Greek Restaurant ve yakındaki diğer iki restoranın sahibi Farahanipour, “İran rejimi için öfke ve nefret var – bende var, ama yönetmeye çalışıyorum” dedi. “Bundan iyi bir şey çıkacağını sanmıyorum. Eğer herhangi bir nedenle rejim değiştirilecekse, ya başka bir Irak ya da Afganistan ile karşı karşıya kalırız ya da Balkanlar durumunu göreceğiz. İran parçalara ayrılacak.”
İran'dan kaçmadan önce siyasi bir aktivist olan 53 yaşındaki Farahanipour, gri renkli bir köpekbalığı arkasındaki tankta tembel döngüler yaparken bir dizi soruyu sarstı. ABD saldırısı daha yaygın bir savaşı tetiklerse İran'daki sivillere ne olabilir? İsrail yaşamlarının potansiyel kaybı ne olacak? Ve Amerikalılar da? Bu ağır sorularla güreştikten sonra, daha fazla çalışma yarattı: “Yarın gaz fiyatı ne olacak?”
İran dışındaki en büyük İran topluluğunu oluşturan bir diaspora olan Los Angeles'taki İranlı Amerikalılar için hayat böyle. Farahanipour, The Times tarafından röportaj yapılan diğer İranlı Amerikalılar gibi, ABD'nin üç nükleer bölgeye çarptığı ve ülkenin atomik bir silah arayışını bozma çabalarına katılan Pazar günü erken saatlerde yükselen İran'daki kriz üzerinde “çok karışık ve karmaşık” duygular tanımladı.
Yerel İran topluluğu Pazar günü ABD'nin İran nükleer tesislerine olan greviyle karşılaştıkça Westwood'daki Stater Abbass Bakery ve Market'te insanlar alışveriş yapıyor.
(Jason Armond / Los Angeles Times)
UCLA Yakın Doğu Araştırmaları Merkezi tarafından barındırılan İran veri kontrol paneline göre, yaklaşık 141.000 İranlı Amerikalı LA County'de yaşıyor. Topluluğun merkez üssü Westwood'dur, burada isim bulvarının Farsça senaryo ile kaplı vitrinlerle lekelenir.
Pazar sabahı, çatışma haberlerine tepki, 1979 İslam devriminde Los Angeles'a göç eden İranlıları karşıladıktan sonra İran'ın başkentine atıfta bulunan “Tahrangeles” lakaplı bir alanda kapatıldı. Bazı mağazalarda ve restoranlarda, CNN, Spectrum News ve diğer satış noktalarından gazeteciler İranlı kullanıcılardan fazla. Sığır eti dili sandviçiyle tanınan Attari sandviç dükkanında, devrim öncesi İran bayrağı yazarkasa yakınında asılı kaldı-ancak hiçbir diner röportaj yapmak istemedi.
“Hayır teşekkür ederim; [I’m] Gerçekten politik değil, ”dedi orta yaşlı bir konuk alaycı bir gülümsemeyle.
UCLA'da sosyoloji profesörü olan Kevan Harris, ABD'nin İran ile askeri bir çatışmaya katılımının anlamla yüklendiğini ve uzun zamandır el sıkışması konusu olduğunu söyledi.
“Bir şekilde neredeyse fantastik görünen bu senaryo, hayal gücünde olan bir şeydir: ABD İran'ı bombalayacak” dedi “Sosyal Devrim: Siyaset ve İran'daki Refah Devleti” kitabını yazan İranlı Amerikalı Harris. “20 yıldır bu düzenli olarak tartışılan bir şey.”
Birçok göçmen kendilerini kaçtıkları otoriter hükümetin derin sevmediği ve kızgınlığıyla boğuşurken ve geride bırakılan aile üyeleri hakkında endişe duyuyorlar. Westwood'daki bazıları sohbet etmeye istekliydi.
İnsanlar Pazar günü Westwood'da tanınmış bir Fars lokantası olan Atari Sandwich Shop'ta yemek yiyor.
(Jason Armond / Los Angeles Times)
İran'daki ailesi için güvenlikten endişe duyan Mary olarak tanımlanmasını isteyen bir kadın, beş yıl önce göç ettiğini ve kocasıyla birlikte LA'yı ziyaret ettiğini söyledi. Chicago sakini, geçen hafta bir buçukun çok zor olduğunu, çünkü kısmen ailesi de dahil olmak üzere yakın ailesindeki birçok kişinin hala Tahran'da yaşadığını söyledi. Son zamanlarda İsrail güçlerinin devam eden saldırıları nedeniyle İran'da başka bir yer için şehri terk ettiler.
35 yaşındaki Mary, “Onlarla her gün konuşuyorum” dedi.
Sahibi 1979 öncesi İran bayrağını asan Shater Abbass Bakery & Market'in dışında duran Mary, “umutlu ve endişeli” olduğunu söyledi.
“Bu çok kafa karıştırıcı bir duygu” dedi. “Bazı insanlar, mutlular çünkü hükümeti sevmiyorlar – hükümetten nefret ediyorlar.” Diğerlerinin, sivillerin mülkiyetinin ve ölümlerinin yok edilmesinden rahatsız olduklarını söyledi.
Mary Ağustos ayında İran'da ailesini ziyaret etmeyi planlıyordu, ama bu karıştırıldı. “Şimdi ne yapmam gerektiğini bilmiyorum,” dedi.
Westwood'dan uzak olmayan, Beverly Hills'in önde gelen İran Yahudi topluluğu varlığını hissettiriyordu. Pazar sabahı, 62 yaşındaki Shahram Javidnia, şehrin büyük “Beverly Hills” işaretine doğru giden bir alayı düzenleyen bir grup İsrail yanlısı destekçinin yanında yürüdü. Bunlardan biri İsrail bayrağını salladı.
Beverly Hills'te yaşayan ve İran'daki hükümete karşı çıkan İranlı bir Yahudi olan Javidnia, oradaki durumun haberleri için sosyal medya, TV ve radyoyu izlediğini söyledi.
İran'ın otoriter liderliği, “Şimdi zayıf bir noktada olduklarına göre,“ İranlıların yükselip doğru olanı yapmaya çalışmasının zamanı geldi. ”
Javidnia, 1978'de ABD'ye, devrimin Şah'ın devrilmesine ve İslam Cumhuriyeti'nin kurulmasına yol açmasından bir yıl önce bir genç olarak geldi. LA bölgesine yerleşti ve o zamandan beri geri dönmedi. Geri dönmenin düşündüğü bir şey olmadığını söyledi.
“Çocukluğumu geçirdiğim yer artık orada değil” dedi. “Olmaz.”
Pazar sabahıydı ve çeyrek yüzyıl önce kaçtığı anavatan, ABD ordusu tarafından bombalanmıştı ve dokuz gün önce İsrail'in çok yıllık Orta Doğu düşmanına sürpriz bir saldırı yarattığında başlayan bir çatışmayı artırdı.
Delphi Greek Restaurant ve yakındaki diğer iki restoranın sahibi Farahanipour, “İran rejimi için öfke ve nefret var – bende var, ama yönetmeye çalışıyorum” dedi. “Bundan iyi bir şey çıkacağını sanmıyorum. Eğer herhangi bir nedenle rejim değiştirilecekse, ya başka bir Irak ya da Afganistan ile karşı karşıya kalırız ya da Balkanlar durumunu göreceğiz. İran parçalara ayrılacak.”
İran'dan kaçmadan önce siyasi bir aktivist olan 53 yaşındaki Farahanipour, gri renkli bir köpekbalığı arkasındaki tankta tembel döngüler yaparken bir dizi soruyu sarstı. ABD saldırısı daha yaygın bir savaşı tetiklerse İran'daki sivillere ne olabilir? İsrail yaşamlarının potansiyel kaybı ne olacak? Ve Amerikalılar da? Bu ağır sorularla güreştikten sonra, daha fazla çalışma yarattı: “Yarın gaz fiyatı ne olacak?”
İran dışındaki en büyük İran topluluğunu oluşturan bir diaspora olan Los Angeles'taki İranlı Amerikalılar için hayat böyle. Farahanipour, The Times tarafından röportaj yapılan diğer İranlı Amerikalılar gibi, ABD'nin üç nükleer bölgeye çarptığı ve ülkenin atomik bir silah arayışını bozma çabalarına katılan Pazar günü erken saatlerde yükselen İran'daki kriz üzerinde “çok karışık ve karmaşık” duygular tanımladı.
Yerel İran topluluğu Pazar günü ABD'nin İran nükleer tesislerine olan greviyle karşılaştıkça Westwood'daki Stater Abbass Bakery ve Market'te insanlar alışveriş yapıyor.
(Jason Armond / Los Angeles Times)
UCLA Yakın Doğu Araştırmaları Merkezi tarafından barındırılan İran veri kontrol paneline göre, yaklaşık 141.000 İranlı Amerikalı LA County'de yaşıyor. Topluluğun merkez üssü Westwood'dur, burada isim bulvarının Farsça senaryo ile kaplı vitrinlerle lekelenir.
Pazar sabahı, çatışma haberlerine tepki, 1979 İslam devriminde Los Angeles'a göç eden İranlıları karşıladıktan sonra İran'ın başkentine atıfta bulunan “Tahrangeles” lakaplı bir alanda kapatıldı. Bazı mağazalarda ve restoranlarda, CNN, Spectrum News ve diğer satış noktalarından gazeteciler İranlı kullanıcılardan fazla. Sığır eti dili sandviçiyle tanınan Attari sandviç dükkanında, devrim öncesi İran bayrağı yazarkasa yakınında asılı kaldı-ancak hiçbir diner röportaj yapmak istemedi.
“Hayır teşekkür ederim; [I’m] Gerçekten politik değil, ”dedi orta yaşlı bir konuk alaycı bir gülümsemeyle.
UCLA'da sosyoloji profesörü olan Kevan Harris, ABD'nin İran ile askeri bir çatışmaya katılımının anlamla yüklendiğini ve uzun zamandır el sıkışması konusu olduğunu söyledi.
“Bir şekilde neredeyse fantastik görünen bu senaryo, hayal gücünde olan bir şeydir: ABD İran'ı bombalayacak” dedi “Sosyal Devrim: Siyaset ve İran'daki Refah Devleti” kitabını yazan İranlı Amerikalı Harris. “20 yıldır bu düzenli olarak tartışılan bir şey.”
Birçok göçmen kendilerini kaçtıkları otoriter hükümetin derin sevmediği ve kızgınlığıyla boğuşurken ve geride bırakılan aile üyeleri hakkında endişe duyuyorlar. Westwood'daki bazıları sohbet etmeye istekliydi.
İnsanlar Pazar günü Westwood'da tanınmış bir Fars lokantası olan Atari Sandwich Shop'ta yemek yiyor.
(Jason Armond / Los Angeles Times)
İran'daki ailesi için güvenlikten endişe duyan Mary olarak tanımlanmasını isteyen bir kadın, beş yıl önce göç ettiğini ve kocasıyla birlikte LA'yı ziyaret ettiğini söyledi. Chicago sakini, geçen hafta bir buçukun çok zor olduğunu, çünkü kısmen ailesi de dahil olmak üzere yakın ailesindeki birçok kişinin hala Tahran'da yaşadığını söyledi. Son zamanlarda İsrail güçlerinin devam eden saldırıları nedeniyle İran'da başka bir yer için şehri terk ettiler.
35 yaşındaki Mary, “Onlarla her gün konuşuyorum” dedi.
Sahibi 1979 öncesi İran bayrağını asan Shater Abbass Bakery & Market'in dışında duran Mary, “umutlu ve endişeli” olduğunu söyledi.
“Bu çok kafa karıştırıcı bir duygu” dedi. “Bazı insanlar, mutlular çünkü hükümeti sevmiyorlar – hükümetten nefret ediyorlar.” Diğerlerinin, sivillerin mülkiyetinin ve ölümlerinin yok edilmesinden rahatsız olduklarını söyledi.
Mary Ağustos ayında İran'da ailesini ziyaret etmeyi planlıyordu, ama bu karıştırıldı. “Şimdi ne yapmam gerektiğini bilmiyorum,” dedi.
Westwood'dan uzak olmayan, Beverly Hills'in önde gelen İran Yahudi topluluğu varlığını hissettiriyordu. Pazar sabahı, 62 yaşındaki Shahram Javidnia, şehrin büyük “Beverly Hills” işaretine doğru giden bir alayı düzenleyen bir grup İsrail yanlısı destekçinin yanında yürüdü. Bunlardan biri İsrail bayrağını salladı.
Beverly Hills'te yaşayan ve İran'daki hükümete karşı çıkan İranlı bir Yahudi olan Javidnia, oradaki durumun haberleri için sosyal medya, TV ve radyoyu izlediğini söyledi.
İran'ın otoriter liderliği, “Şimdi zayıf bir noktada olduklarına göre,“ İranlıların yükselip doğru olanı yapmaya çalışmasının zamanı geldi. ”
Javidnia, 1978'de ABD'ye, devrimin Şah'ın devrilmesine ve İslam Cumhuriyeti'nin kurulmasına yol açmasından bir yıl önce bir genç olarak geldi. LA bölgesine yerleşti ve o zamandan beri geri dönmedi. Geri dönmenin düşündüğü bir şey olmadığını söyledi.
“Çocukluğumu geçirdiğim yer artık orada değil” dedi. “Olmaz.”