Amerikan Kalp Assn. onları “oyun değiştiriciler” olarak adlandırıyor.
Oprah Winfrey bunların “bir hediye” olduğunu söylüyor.
Science dergisi onları “2023 Yılının Atılımı” olarak seçti.
Amerikalılar en çok marka isimlerine aşinadır: Ozempic, Wegovy, Mounjaro, Zepbound. Bunlar kilo vermede devrim yaratan ve ülkedeki obezite krizini tersine çevirme olasılığını artıran ilaçlardır.
Pek çok hastalık gibi obezite de ABD sağlık sistemi tarafından dışlanan ırksal ve etnik gruplardaki insanları orantısız bir şekilde etkiliyor. Pek çok diğerinin başarısız olduğu yerde başarılı olan bir ilaç sınıfı, aradaki farkı kapatmak için güçlü bir araç gibi görünüyor.
Bunun yerine, obeziteyi ve beraberinde gelen ciddi sağlık risklerini tedavi eden doktorlar, ilaçların bu sağlık eşitsizliğini daha da kötüleştirdiğinden korkuyor.
Pensilvanya Üniversitesi'nden kardiyolog ve sağlık hizmetleri araştırmacısı Dr. Lauren Eberly, “Bu hastaların hastalık yükü daha yüksek ve hayatlarını kurtarabilecek ilaçları alma olasılıkları daha düşük” dedi. “Eğer bir grup hastanın orantısız bir yükü varsa, onların da bu yükü taşımaları gerektiğini düşünüyorum. artırılmış Bu ilaçlara erişim.”
Neden yapmıyorlar? Uzmanlar bunun birçok nedeni olduğunu ancak en önemli nedeninin maliyet olduğunu söylüyor.
Enjekte edilebilir ilaç Ozempic obezite tedavisinde bir devrime yol açtı.
(David J. Phillip/Associated Press)
Tip 2 diyabetli kişilerin kan şekerini kontrol altına almalarına ve kalp krizi ve felç gibi ciddi kardiyovasküler sorunlar riskini azaltmalarına yardımcı olmak amacıyla Gıda ve İlaç İdaresi tarafından onaylanan Ozempic'in 28 günlük tedarik liste fiyatı 968,52 dolar. Obeziteli veya aşırı kilolu ve yüksek tansiyon veya yüksek kolesterol gibi kiloyla ilgili rahatsızlıkları olan kişilerde kilo kaybı için FDA onaylı aynı ilacın daha yüksek dozu olan Wegovy, dört haftada bir 1.349,02 dolara satılıyor.
Mounjaro, Tip 2 diyabet hastalarında kan şekeri düzeylerini iyileştirmek için FDA tarafından onaylanan benzer bir ilaçtır ve 28 günlük ilaç için 1.069,08 dolarlık bir liste fiyatıyla birlikte gelir. Aynı ilacın kilo kaybı için onaylanmış bir versiyonu olan Zepbound'un 28 gün başına 1.059,87 $ gibi biraz daha düşük bir fiyat etiketi var. En azından şimdilik tüm yeni ilaçların süresiz olarak alınması amaçlanıyor.
İnsanların sağlıklı bir kiloya ulaşması ve bu kiloyu korumasına yardımcı olmak için reçete edilen ilaçları çok az sağlık sigortası programı karşılıyor. Federal yasa, kilo verme ilaçlarının Medicare Bölüm D planlarının temel kapsamının dışında tutulmasını gerektiriyor ve 2023'ün başlarından itibaren yalnızca 10 eyalet, Medicaid programlarının formüllerine bir anti-obezite ilacı dahil etti.
Denver Health Endokrinoloji şefi Dr. Rocio Pereira, “Herkes eşit erişime sahip olsaydı, bu yardımcı olmanın bir yolu olurdu” dedi. “Fakat eşit erişim olmadığında (ki şu anda elimizde bu var) muhtemelen bu durum, gördüğümüz eşitsizliği daha da artıracaktır.”
ABD'de obezite oranları onlarca yıldır artıyor ve bu oranlar Siyah ve Latin Amerikalılar için sürekli olarak daha yüksek. Yaşına göre düzeltilmiş verilere göre, 20 yaş ve üzeri yetişkinler arasında Siyah Amerikalıların %49,9'u ve Hispanik Amerikalıların %45,6'sının vücut kitle indeksi 30 veya daha yüksekken, beyaz Amerikalı yetişkinlerde bu oran %41,1 ve Asyalı Amerikalı yetişkinlerde %16,1'dir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri.
Obezite oranları aynı zamanda gelirle de ilişkilidir. 2022'de hane geliri 15.000 ila 24.999 dolar arasında olan yetişkinler için yaşa göre düzeltilmiş oran %38,4 iken, hane geliri 75.000 dolar veya daha fazla olan yetişkinler için bu oran %34,1'di.
Obeziteyle ilgili hastalıklarda sağlık eşitsizliklerini inceleyen Pereira, ikisinin birbiriyle ilişkili olduğunu söyledi. Siyah ve Latin Amerikalıların, fast foodun genellikle marketlerden daha ucuz ve daha uygun olduğu düşük gelirli mahallelerde yaşama olasılıkları daha yüksek.
“ABD haritasına bakarsanız ve bir mil yakınında market bulunmayan ve arabası olmayan insanların yüksek oranda olduğu mahalleleri işaretlerseniz, bunlar obezite oranlarının en yüksek olduğu bölgelerdir” dedi. .
Ayrıca zaman faktörü de var, dedi: “Kendi yemeğinizi pişirmeye gücünüz yetiyor mu, yoksa iki işte birden mi çalışmak zorunda kalıyorsunuz?”
Pereira, Konut ve Kentsel Gelişim Bakanlığı tarafından yapılan alışılmadık bir deneyin, fiziksel çevrenin obezite riskini ne ölçüde etkileyebileceğini gösterdiğini söyledi. 1990'lı yıllarda toplu konutlarda yaşayan yüzlerce anneye yalnızca varlıklı mahallelerde kullanabilecekleri konut kuponları teklif edildi. On ila 15 yıl sonra, umulmadık şansı almak için rastgele atanan kadınların ciddi obezite oranları (%14,4), kupon teklif edilmeyen kontrol grubundaki kadınlara (%17,7) göre önemli ölçüde daha düşüktü. Ayrıca vücut kitle indeksinin 35 veya daha yüksek olma ihtimali de daha düşüktü (%31,1'e karşı %35,5).
New York'ta iki kadın konuşuyor.
(Mark Lennihan / Associated Press)
Amerikan Tıp Assn. 2013 yılında obeziteyi bir hastalık olarak kabul etti. Kronik rahatsızlığı olan kişilerde kardiyovasküler hastalık, Tip 2 diyabet, 13 kanser türü, osteoartrit, astım ve diğer sağlık sorunlarına yakalanma riski yüksek. Araştırmacılar, yalnızca ABD'de obeziteyle ilişkili yıllık tıbbi maliyetlerin 174 milyar dolar olduğunu tahmin ediyor.
Obeziteye sahip bazı kişiler diyetlerini değiştirerek ve egzersiz yoluyla daha fazla kalori yakarak kilo verebilirler. Ancak bu, iştahı bastıran bir hormon olan leptine karşı direnç geliştiren kişilerde işe yaramıyor.
Boston'daki Brigham ve Kadın Hastanesi Kilo Yönetimi ve Sağlıklı Yaşam Merkezi'nin eş direktörü Dr. Caroline Apovian, “Diyet ve egzersizle kilo vermeye çalışırsanız vücudunuz sizinle savaşacaktır” dedi. “Leptin seviyeleriniz düşer ve leptin düştüğünde beyne, hayatta kalmak için yeterli yağınız olmadığına dair bir sinyal gider.” Bu, açlık hissini tetikleyen başka bir hormon olan ghrelin'in salınmasına neden olur.
Leptin direnci aynı zamanda egzersizi daha az değerli hale getirir.
Apovian, “Vücudunuz toplam enerji harcamanızı azaltarak sizinle savaşıyor” dedi. “Kaslarınız çalıştığında daha verimli çalışırlar. Eğer 10 kilo vermek istiyorsanız gerçekten çok acıkacaksınız. Ve bununla savaşamazsın. Vücudunuz açlıktan öleceğini düşünüyor.”
“Çığır açan” ilaçlar, iştahın düzenlenmesinde rol oynayan glukagon benzeri peptit 1 veya GLP-1 adı verilen bir hormonu taklit ederek bu durumu ortadan kaldırır. İlaçlar hücrelerin içinde GLP-1 ile aynı reseptörlere bağlanarak kan şekerini düşürüyor ve sindirimi yavaşlatıyor. Ayrıca doğal muadillerinden daha uzun süre dayanırlar.
Oprah Winfrey, yeni nesil ilaçların kilosunu kontrol altında tutmasına yardımcı olduğu için teşekkür ediyor.
(Chris Pizzello / Associated Press)
GLP-1 reseptörü agonisti olarak adlandırılan ilk ilaç, diyabet tedavisi için 2005 yılında onaylandı ve ilk versiyonlarının günde bir veya iki kez enjekte edilmesi gerekiyordu. Ozempic, haftada yalnızca bir kez enjeksiyon yapılmasını gerektirerek bu durumu iyileştirdi. Klinik denemeler, ilacın obezitesi olan kişilerin önemli miktarda, sürdürülebilir kilo kaybına yardımcı olduğunu gösterdikten sonra FDA, Wegovy'yi 2021'de bir kilo yönetimi ilacı olarak onayladı.
Mounjaro ve Zepbound ayrıca glikoza bağımlı insülinotropik peptid veya GIP adı verilen ilgili bir hormonla birlikte GLP-1'i de taklit eder.
Linda Morales, 100 kilo vermesine ve 22 bedenden 14 bedene düşmesine yardımcı oldukları için Ozempic ve Mounjaro'ya teşekkür ediyor. Kuzey Hollywood'daki Lankershim İlköğretim Okulu'ndaki 25 yaşındaki öğretim yardımcısı, ortaokulda fazla kilolu olmaya başladığını ve 293 beden taşıdığını söyledi. İki yıl önce Cedars-Sinai'deki Kilo Yönetimi ve Metabolik Sağlık Merkezi'ne sevk edildiğinde 1,80 1,5 inçlik gövdesinde kilo vardı.
Artık merdiven çıkarken nefesi kesilmiyor, bowlinge gittiğinde daha kolay vakit geçiriyor ve Universal Studios'taki Harry Potter yolculuğundaki koltuğa rahatça oturuyor. İlaçlar sayesinde artık Tip 2 diyabete doğru giden yolda değil.
Los Angeles Birleşik Okul Bölgesi'ndeki işi, pahalı ilaçları kapsayan ve Mounjaro reçetesi için ondan ayda 30 dolarlık bir ortak ödeme talep eden bir sağlık sigortasıyla birlikte geliyor. Aylık ödemesini 50 dolara kadar çıkarabileceğini ancak bunun ötesinde ilacı almayı bırakması gerektiğini ve yaptığı yaşam tarzı değişikliklerinin şimdiye kadar elde ettiği kilo kaybını sürdürmeye yeteceğini umduğunu söyledi.
Morales, “Elbette benim için kesinlikle zor olacak” dedi.
Gerçekten de, ilaçlar sigorta kapsamında olsa veya hastalar ilaç şirketlerinden indirim almaya hak kazansa bile, araştırmacılar bu ilaçların çoğu zaman erişilemez durumda olduğunu buldu.
Bir çalışmada Eberly ve meslektaşları, GLP-1 kopyaları için reçete alan yaklaşık 40.000 kişinin sigorta taleplerini inceledi. Reçetelerini doldurmak için ayda en az 50 dolar ödemek zorunda kalan hastaların, katkı payları 10 dolardan az olan hastalarla karşılaştırıldığında, bir yıl içinde yeniden ilaçlarının çoğunu alma olasılıkları %53 daha azdı. Ekip, cepten harcamaları 10 ila 50 dolar arasında olan hastaların bile ilacı bir yıl boyunca düzenli olarak satın alma olasılıklarının %38 daha az olduğunu buldu.
Eberly ve meslektaşları, Tip 2 diyabetli sigortalı hastalar üzerinde yapılan başka bir çalışmada, siyahi olanların bu ilaçlarla tedavi edilme olasılığının beyaz olanlara göre %19 daha az olduğunu, Latin kökenli hastaların ise bu ilaçlara yakalanma olasılığının %9 daha az olduğunu bildirdi.
İlaç erişimindeki sağlık eşitsizliklerini inceleyen Florida Üniversitesi'nden Dr. Serena Jigchuan Guo'nun yaptığı araştırmaya göre, ülkenin bazı bölgelerinde diyabetli siyah hastaların GLP-1 ilaçları alma olasılığı beyaz hastaların yalnızca yarısı kadar. Eşitsizlik, New York, Silikon Vadisi ve Güney Florida dahil olmak üzere ilaçların genel kullanımının en yüksek olduğu yerlerde en fazlaydı.
“Buralarda ilaç aslında boşluğu genişletiyor” dedi.
Araştırmacılar, bariatrik cerrahi gibi obeziteye yönelik etkili tedavilerin kullanımında ırksal eşitsizlikleri belgelemek için yıllarını harcadılar. Cleveland Clinic'in Değer Temelli Bakım Araştırma Merkezi'nden araştırmacı Dr. Hamlet Gasoyan, Ozempic gibi daha yeni ilaçların sorunu daha net bir şekilde odağa getirdiğini söyledi.
Gasoyan, “Yeni ve etkili bir tedavi ortaya çıktığında heyecanlanıyoruz” dedi. “Ancak bu yeni ve etkili tedavinin, sahip olanlar ile olmayanlar arasındaki eşitsizlikleri azaltmasından da aynı derecede endişe duymalıyız.”
Oprah Winfrey bunların “bir hediye” olduğunu söylüyor.
Science dergisi onları “2023 Yılının Atılımı” olarak seçti.
Amerikalılar en çok marka isimlerine aşinadır: Ozempic, Wegovy, Mounjaro, Zepbound. Bunlar kilo vermede devrim yaratan ve ülkedeki obezite krizini tersine çevirme olasılığını artıran ilaçlardır.
Pek çok hastalık gibi obezite de ABD sağlık sistemi tarafından dışlanan ırksal ve etnik gruplardaki insanları orantısız bir şekilde etkiliyor. Pek çok diğerinin başarısız olduğu yerde başarılı olan bir ilaç sınıfı, aradaki farkı kapatmak için güçlü bir araç gibi görünüyor.
Bunun yerine, obeziteyi ve beraberinde gelen ciddi sağlık risklerini tedavi eden doktorlar, ilaçların bu sağlık eşitsizliğini daha da kötüleştirdiğinden korkuyor.
Pensilvanya Üniversitesi'nden kardiyolog ve sağlık hizmetleri araştırmacısı Dr. Lauren Eberly, “Bu hastaların hastalık yükü daha yüksek ve hayatlarını kurtarabilecek ilaçları alma olasılıkları daha düşük” dedi. “Eğer bir grup hastanın orantısız bir yükü varsa, onların da bu yükü taşımaları gerektiğini düşünüyorum. artırılmış Bu ilaçlara erişim.”
Neden yapmıyorlar? Uzmanlar bunun birçok nedeni olduğunu ancak en önemli nedeninin maliyet olduğunu söylüyor.
Enjekte edilebilir ilaç Ozempic obezite tedavisinde bir devrime yol açtı.
(David J. Phillip/Associated Press)
Tip 2 diyabetli kişilerin kan şekerini kontrol altına almalarına ve kalp krizi ve felç gibi ciddi kardiyovasküler sorunlar riskini azaltmalarına yardımcı olmak amacıyla Gıda ve İlaç İdaresi tarafından onaylanan Ozempic'in 28 günlük tedarik liste fiyatı 968,52 dolar. Obeziteli veya aşırı kilolu ve yüksek tansiyon veya yüksek kolesterol gibi kiloyla ilgili rahatsızlıkları olan kişilerde kilo kaybı için FDA onaylı aynı ilacın daha yüksek dozu olan Wegovy, dört haftada bir 1.349,02 dolara satılıyor.
Mounjaro, Tip 2 diyabet hastalarında kan şekeri düzeylerini iyileştirmek için FDA tarafından onaylanan benzer bir ilaçtır ve 28 günlük ilaç için 1.069,08 dolarlık bir liste fiyatıyla birlikte gelir. Aynı ilacın kilo kaybı için onaylanmış bir versiyonu olan Zepbound'un 28 gün başına 1.059,87 $ gibi biraz daha düşük bir fiyat etiketi var. En azından şimdilik tüm yeni ilaçların süresiz olarak alınması amaçlanıyor.
İnsanların sağlıklı bir kiloya ulaşması ve bu kiloyu korumasına yardımcı olmak için reçete edilen ilaçları çok az sağlık sigortası programı karşılıyor. Federal yasa, kilo verme ilaçlarının Medicare Bölüm D planlarının temel kapsamının dışında tutulmasını gerektiriyor ve 2023'ün başlarından itibaren yalnızca 10 eyalet, Medicaid programlarının formüllerine bir anti-obezite ilacı dahil etti.
Denver Health Endokrinoloji şefi Dr. Rocio Pereira, “Herkes eşit erişime sahip olsaydı, bu yardımcı olmanın bir yolu olurdu” dedi. “Fakat eşit erişim olmadığında (ki şu anda elimizde bu var) muhtemelen bu durum, gördüğümüz eşitsizliği daha da artıracaktır.”
ABD'de obezite oranları onlarca yıldır artıyor ve bu oranlar Siyah ve Latin Amerikalılar için sürekli olarak daha yüksek. Yaşına göre düzeltilmiş verilere göre, 20 yaş ve üzeri yetişkinler arasında Siyah Amerikalıların %49,9'u ve Hispanik Amerikalıların %45,6'sının vücut kitle indeksi 30 veya daha yüksekken, beyaz Amerikalı yetişkinlerde bu oran %41,1 ve Asyalı Amerikalı yetişkinlerde %16,1'dir. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri.
Obezite oranları aynı zamanda gelirle de ilişkilidir. 2022'de hane geliri 15.000 ila 24.999 dolar arasında olan yetişkinler için yaşa göre düzeltilmiş oran %38,4 iken, hane geliri 75.000 dolar veya daha fazla olan yetişkinler için bu oran %34,1'di.
Obeziteyle ilgili hastalıklarda sağlık eşitsizliklerini inceleyen Pereira, ikisinin birbiriyle ilişkili olduğunu söyledi. Siyah ve Latin Amerikalıların, fast foodun genellikle marketlerden daha ucuz ve daha uygun olduğu düşük gelirli mahallelerde yaşama olasılıkları daha yüksek.
“ABD haritasına bakarsanız ve bir mil yakınında market bulunmayan ve arabası olmayan insanların yüksek oranda olduğu mahalleleri işaretlerseniz, bunlar obezite oranlarının en yüksek olduğu bölgelerdir” dedi. .
Ayrıca zaman faktörü de var, dedi: “Kendi yemeğinizi pişirmeye gücünüz yetiyor mu, yoksa iki işte birden mi çalışmak zorunda kalıyorsunuz?”
Pereira, Konut ve Kentsel Gelişim Bakanlığı tarafından yapılan alışılmadık bir deneyin, fiziksel çevrenin obezite riskini ne ölçüde etkileyebileceğini gösterdiğini söyledi. 1990'lı yıllarda toplu konutlarda yaşayan yüzlerce anneye yalnızca varlıklı mahallelerde kullanabilecekleri konut kuponları teklif edildi. On ila 15 yıl sonra, umulmadık şansı almak için rastgele atanan kadınların ciddi obezite oranları (%14,4), kupon teklif edilmeyen kontrol grubundaki kadınlara (%17,7) göre önemli ölçüde daha düşüktü. Ayrıca vücut kitle indeksinin 35 veya daha yüksek olma ihtimali de daha düşüktü (%31,1'e karşı %35,5).
New York'ta iki kadın konuşuyor.
(Mark Lennihan / Associated Press)
Amerikan Tıp Assn. 2013 yılında obeziteyi bir hastalık olarak kabul etti. Kronik rahatsızlığı olan kişilerde kardiyovasküler hastalık, Tip 2 diyabet, 13 kanser türü, osteoartrit, astım ve diğer sağlık sorunlarına yakalanma riski yüksek. Araştırmacılar, yalnızca ABD'de obeziteyle ilişkili yıllık tıbbi maliyetlerin 174 milyar dolar olduğunu tahmin ediyor.
Obeziteye sahip bazı kişiler diyetlerini değiştirerek ve egzersiz yoluyla daha fazla kalori yakarak kilo verebilirler. Ancak bu, iştahı bastıran bir hormon olan leptine karşı direnç geliştiren kişilerde işe yaramıyor.
Boston'daki Brigham ve Kadın Hastanesi Kilo Yönetimi ve Sağlıklı Yaşam Merkezi'nin eş direktörü Dr. Caroline Apovian, “Diyet ve egzersizle kilo vermeye çalışırsanız vücudunuz sizinle savaşacaktır” dedi. “Leptin seviyeleriniz düşer ve leptin düştüğünde beyne, hayatta kalmak için yeterli yağınız olmadığına dair bir sinyal gider.” Bu, açlık hissini tetikleyen başka bir hormon olan ghrelin'in salınmasına neden olur.
Leptin direnci aynı zamanda egzersizi daha az değerli hale getirir.
Apovian, “Vücudunuz toplam enerji harcamanızı azaltarak sizinle savaşıyor” dedi. “Kaslarınız çalıştığında daha verimli çalışırlar. Eğer 10 kilo vermek istiyorsanız gerçekten çok acıkacaksınız. Ve bununla savaşamazsın. Vücudunuz açlıktan öleceğini düşünüyor.”
“Çığır açan” ilaçlar, iştahın düzenlenmesinde rol oynayan glukagon benzeri peptit 1 veya GLP-1 adı verilen bir hormonu taklit ederek bu durumu ortadan kaldırır. İlaçlar hücrelerin içinde GLP-1 ile aynı reseptörlere bağlanarak kan şekerini düşürüyor ve sindirimi yavaşlatıyor. Ayrıca doğal muadillerinden daha uzun süre dayanırlar.
Oprah Winfrey, yeni nesil ilaçların kilosunu kontrol altında tutmasına yardımcı olduğu için teşekkür ediyor.
(Chris Pizzello / Associated Press)
GLP-1 reseptörü agonisti olarak adlandırılan ilk ilaç, diyabet tedavisi için 2005 yılında onaylandı ve ilk versiyonlarının günde bir veya iki kez enjekte edilmesi gerekiyordu. Ozempic, haftada yalnızca bir kez enjeksiyon yapılmasını gerektirerek bu durumu iyileştirdi. Klinik denemeler, ilacın obezitesi olan kişilerin önemli miktarda, sürdürülebilir kilo kaybına yardımcı olduğunu gösterdikten sonra FDA, Wegovy'yi 2021'de bir kilo yönetimi ilacı olarak onayladı.
Mounjaro ve Zepbound ayrıca glikoza bağımlı insülinotropik peptid veya GIP adı verilen ilgili bir hormonla birlikte GLP-1'i de taklit eder.
Linda Morales, 100 kilo vermesine ve 22 bedenden 14 bedene düşmesine yardımcı oldukları için Ozempic ve Mounjaro'ya teşekkür ediyor. Kuzey Hollywood'daki Lankershim İlköğretim Okulu'ndaki 25 yaşındaki öğretim yardımcısı, ortaokulda fazla kilolu olmaya başladığını ve 293 beden taşıdığını söyledi. İki yıl önce Cedars-Sinai'deki Kilo Yönetimi ve Metabolik Sağlık Merkezi'ne sevk edildiğinde 1,80 1,5 inçlik gövdesinde kilo vardı.
Artık merdiven çıkarken nefesi kesilmiyor, bowlinge gittiğinde daha kolay vakit geçiriyor ve Universal Studios'taki Harry Potter yolculuğundaki koltuğa rahatça oturuyor. İlaçlar sayesinde artık Tip 2 diyabete doğru giden yolda değil.
Los Angeles Birleşik Okul Bölgesi'ndeki işi, pahalı ilaçları kapsayan ve Mounjaro reçetesi için ondan ayda 30 dolarlık bir ortak ödeme talep eden bir sağlık sigortasıyla birlikte geliyor. Aylık ödemesini 50 dolara kadar çıkarabileceğini ancak bunun ötesinde ilacı almayı bırakması gerektiğini ve yaptığı yaşam tarzı değişikliklerinin şimdiye kadar elde ettiği kilo kaybını sürdürmeye yeteceğini umduğunu söyledi.
Morales, “Elbette benim için kesinlikle zor olacak” dedi.
Gerçekten de, ilaçlar sigorta kapsamında olsa veya hastalar ilaç şirketlerinden indirim almaya hak kazansa bile, araştırmacılar bu ilaçların çoğu zaman erişilemez durumda olduğunu buldu.
Bir çalışmada Eberly ve meslektaşları, GLP-1 kopyaları için reçete alan yaklaşık 40.000 kişinin sigorta taleplerini inceledi. Reçetelerini doldurmak için ayda en az 50 dolar ödemek zorunda kalan hastaların, katkı payları 10 dolardan az olan hastalarla karşılaştırıldığında, bir yıl içinde yeniden ilaçlarının çoğunu alma olasılıkları %53 daha azdı. Ekip, cepten harcamaları 10 ila 50 dolar arasında olan hastaların bile ilacı bir yıl boyunca düzenli olarak satın alma olasılıklarının %38 daha az olduğunu buldu.
Eberly ve meslektaşları, Tip 2 diyabetli sigortalı hastalar üzerinde yapılan başka bir çalışmada, siyahi olanların bu ilaçlarla tedavi edilme olasılığının beyaz olanlara göre %19 daha az olduğunu, Latin kökenli hastaların ise bu ilaçlara yakalanma olasılığının %9 daha az olduğunu bildirdi.
İlaç erişimindeki sağlık eşitsizliklerini inceleyen Florida Üniversitesi'nden Dr. Serena Jigchuan Guo'nun yaptığı araştırmaya göre, ülkenin bazı bölgelerinde diyabetli siyah hastaların GLP-1 ilaçları alma olasılığı beyaz hastaların yalnızca yarısı kadar. Eşitsizlik, New York, Silikon Vadisi ve Güney Florida dahil olmak üzere ilaçların genel kullanımının en yüksek olduğu yerlerde en fazlaydı.
“Buralarda ilaç aslında boşluğu genişletiyor” dedi.
Araştırmacılar, bariatrik cerrahi gibi obeziteye yönelik etkili tedavilerin kullanımında ırksal eşitsizlikleri belgelemek için yıllarını harcadılar. Cleveland Clinic'in Değer Temelli Bakım Araştırma Merkezi'nden araştırmacı Dr. Hamlet Gasoyan, Ozempic gibi daha yeni ilaçların sorunu daha net bir şekilde odağa getirdiğini söyledi.
Gasoyan, “Yeni ve etkili bir tedavi ortaya çıktığında heyecanlanıyoruz” dedi. “Ancak bu yeni ve etkili tedavinin, sahip olanlar ile olmayanlar arasındaki eşitsizlikleri azaltmasından da aynı derecede endişe duymalıyız.”