“Stratejik iletişim departmanının yöneticisi Jakub Splavec bana ulaştı ve onun bazı modern belgelere yönelik fikirleri vardı. Ve işimi beğendiğini. Eylül sonunda Sparta ile oynayacağımız derbide buluşacağız. Kulüp yönetiminden birisiyle tanışmam bile benim için bir deneyim çünkü ömür boyu taraftarım. İnanılmaz şeyler oluyor!” diye hayretle dinliyor Bittner.
Zaten bir yıl önce, Chomutov Korsanlarının bölgesel ligdeki ilerleyişi hakkında yirmi dakikalık bir belgesel hazırladı. Geçen sezon birinci lige çıkmak için sonuçsuz bir girişimde bulundu. Bu, özellikle ezeli rakibi Ústí ile maçlar sırasında Chomutov kazanının bağırışını kopyalayan Nělí sever kako sever adlı uzun metrajlı filmle sonuçlandı.
Geçen haftanın sonunda tören prömiyeri yapıldı ve ardından kalıcı bilet sahipleri için iki gösterim daha yapıldı. Hayranlar ayrıca Chomutov’daki Dünya Sineması’na formalarla gelerek kapanış jeneriğinde alkışladılar. İlk durumda ayakta bile.
“Hayatımda ilk kez iki yüz kişinin önünde konuşurken galadan önce hiç gergin değildim. Bundan keyif aldım” diye anlattı Bittner. “Filmin insanlar üzerinde oldukça duygusal bir etkisi oldu; ya gözyaşlarına boğuldular ya da sinirlendiler. Belirli insanları hayal ettiğimde, onların nasıl hareket edeceğini kontrol projeksiyonlarından etkilendim. Ayakta alkışlanmaktan neredeyse herkes memnun oldu.”
Chomutov hokeyinin hikayesi güçlü. Zengin kulüp elit sahnede kendine yer edindi, dünya şampiyonu Vladimír Růžička’nın teknik direktörü onu ekstra ligde yarı finale taşıdı, ancak borçlar kaçışa zarar verdi. İflasın ve toparlanmanın ardından Korsanlar yeniden ilgi odağı olmaya çalışıyor. Elli iki yaşındaki film yapımcısı da sahne arkasındaki çabalarını kaydetti. Örneğin bölümün başkan yardımcısı Jiří Sochor’un üç oyuncuya nasıl bildirimde bulunduğu. Ayrıca sivil işlerde çalışan buz hokeyi oyuncularını, takımda sigara içen bir taraftarın salam içmesini veya efsane kaptan Viktor Hübl’i kızlarıyla birlikte artistik patinaj antrenmanında filme aldı.
Prömiyerin ardından Bittner’e böyle bir filmi tek başına yönettiği için teşekkür eden kişi Hübl oldu. Litvínov’da ayrıca kameraman, yönetmen, ışık ve ses mühendisinden oluşan tüm ekibin orada olduğu başarılı belgesel Cheza je only one’ın çekimlerini de deneyimledi. Bittner’ın görüntüleri Sony kamerayla çektiği film, görsel açıdan oldukça etkileyici.
Çek spor pazarlamasında uzman olan Vilém Franěk ise Hübl ile aynı şeyin altını çizdi. “Laco Bittner’in tek kişide çektiği görüntü kesinlikle inanılmaz. Gerçekten Çek ya da küresel yayın platformlarından birinin buna ulaşacağını umuyorum” diye yazdı X ağında. Bittner şunu iddia ediyor: “Her halükarda film bir yerlerde olacak.”
Lansmanından önce sıcak zamanlar geçirdi. Bir düzenleme için filmin başlığını kapattı ve ardından açmayı unuttu, bu yüzden inceleme gösteriminde yoktu. Acilen bir çare araması gerekiyordu ama sinema formatına geçiş iki gün kadar sürdüğü için zar zor başardı. Bittner gülümsedi: “Bu muhtemelen dünyada adı olmayan ilk film olacaktır.”
Kısa sürede Bohemya’nın kuzeyindeki sinema ekranlarında iki spor belgeseli gösterildi. İlki, basketbolcu Válečník Děčín’e ve onların ligdeki gümüş eşyalara uzanan duygusal yolculuğuna adanmıştı. Bu durumda bile, alkışlarla ve hatta ekiple birlikte bir teşekkürle sona erdi.
Zaten bir yıl önce, Chomutov Korsanlarının bölgesel ligdeki ilerleyişi hakkında yirmi dakikalık bir belgesel hazırladı. Geçen sezon birinci lige çıkmak için sonuçsuz bir girişimde bulundu. Bu, özellikle ezeli rakibi Ústí ile maçlar sırasında Chomutov kazanının bağırışını kopyalayan Nělí sever kako sever adlı uzun metrajlı filmle sonuçlandı.
Geçen haftanın sonunda tören prömiyeri yapıldı ve ardından kalıcı bilet sahipleri için iki gösterim daha yapıldı. Hayranlar ayrıca Chomutov’daki Dünya Sineması’na formalarla gelerek kapanış jeneriğinde alkışladılar. İlk durumda ayakta bile.
“Hayatımda ilk kez iki yüz kişinin önünde konuşurken galadan önce hiç gergin değildim. Bundan keyif aldım” diye anlattı Bittner. “Filmin insanlar üzerinde oldukça duygusal bir etkisi oldu; ya gözyaşlarına boğuldular ya da sinirlendiler. Belirli insanları hayal ettiğimde, onların nasıl hareket edeceğini kontrol projeksiyonlarından etkilendim. Ayakta alkışlanmaktan neredeyse herkes memnun oldu.”
Chomutov hokeyinin hikayesi güçlü. Zengin kulüp elit sahnede kendine yer edindi, dünya şampiyonu Vladimír Růžička’nın teknik direktörü onu ekstra ligde yarı finale taşıdı, ancak borçlar kaçışa zarar verdi. İflasın ve toparlanmanın ardından Korsanlar yeniden ilgi odağı olmaya çalışıyor. Elli iki yaşındaki film yapımcısı da sahne arkasındaki çabalarını kaydetti. Örneğin bölümün başkan yardımcısı Jiří Sochor’un üç oyuncuya nasıl bildirimde bulunduğu. Ayrıca sivil işlerde çalışan buz hokeyi oyuncularını, takımda sigara içen bir taraftarın salam içmesini veya efsane kaptan Viktor Hübl’i kızlarıyla birlikte artistik patinaj antrenmanında filme aldı.
Prömiyerin ardından Bittner’e böyle bir filmi tek başına yönettiği için teşekkür eden kişi Hübl oldu. Litvínov’da ayrıca kameraman, yönetmen, ışık ve ses mühendisinden oluşan tüm ekibin orada olduğu başarılı belgesel Cheza je only one’ın çekimlerini de deneyimledi. Bittner’ın görüntüleri Sony kamerayla çektiği film, görsel açıdan oldukça etkileyici.
Çek spor pazarlamasında uzman olan Vilém Franěk ise Hübl ile aynı şeyin altını çizdi. “Laco Bittner’in tek kişide çektiği görüntü kesinlikle inanılmaz. Gerçekten Çek ya da küresel yayın platformlarından birinin buna ulaşacağını umuyorum” diye yazdı X ağında. Bittner şunu iddia ediyor: “Her halükarda film bir yerlerde olacak.”
Lansmanından önce sıcak zamanlar geçirdi. Bir düzenleme için filmin başlığını kapattı ve ardından açmayı unuttu, bu yüzden inceleme gösteriminde yoktu. Acilen bir çare araması gerekiyordu ama sinema formatına geçiş iki gün kadar sürdüğü için zar zor başardı. Bittner gülümsedi: “Bu muhtemelen dünyada adı olmayan ilk film olacaktır.”
Kısa sürede Bohemya’nın kuzeyindeki sinema ekranlarında iki spor belgeseli gösterildi. İlki, basketbolcu Válečník Děčín’e ve onların ligdeki gümüş eşyalara uzanan duygusal yolculuğuna adanmıştı. Bu durumda bile, alkışlarla ve hatta ekiple birlikte bir teşekkürle sona erdi.