Bazı Cumhuriyetçiler ABD Bölge Hakimi James Boasberg'in, bir Venezüella çetesinin üyelerini sınır dışı etmek için cumhurbaşkanlığının – Anayasa ve 1798 Yabancı Düşmanlar Yasası uyarınca – müdahale ettiği iddia edildiği için banktan çıkarılmasını istiyor.
Texas Temsilcisi Brandon Gill ve birkaç meslektaşı tanıtıldı Suçlama makaleleri Boasberg'in görev yemini “bilerek ve kasıtlı olarak” ihlal ettiğini, “cumhurbaşkanının anayasal imtiyazlarına ve hukukun üstünlüğüne müdahale ederken siyasi kazancı ilerletmek için adli konumunu” kullanarak ihlal ettiğini iddia etti.
Bu çok saçma. Yeni başlayanlar için Boasberg'in “bilerek ve kasıtlı olarak” yemini ihlal ettiğine dair sıfır kanıt var, “siyasi kazanç” arayışında hareket ettiğine aldır. Dahası, Meclis Boasberg'e karşı suçlama makaleleri geçirmeyi başarsa bile, kimse Senato'nun üçte ikisinin mahkum etmek için oy vereceğini düşünmüyor. En iyi ihtimalle, bu tiyatro; En kötü ihtimalle, Donald Trump'ın sınır dışı etme çabalarını incelemeyi bırakmaları için yargıçları korkutma girişimi.
Ve sadece sınır dışı etme değil. Cumhuriyetçiler var Tanıtılan itiraz makaleleri Bir dizi cephede Trump'a karşı karar verdiği için yarım düzinden fazla hakime karşı.
Ancak Boasberg savaşı en yoğun ve önemli olanıdır.
Hızlı bir özet. Trump yönetimi 200'den fazla kişiyi sınır dışı etti ve onları El Salvador hapishanesine teslim etti. Hükümet, kanıt yolunda çok fazla şey sağlamadan, çoğunun Venezüella çetesinin bir parçası olduğunu söylüyor. Başkan, tüm bunları 1798 altında yapma yetkisini iddia ediyor Düşman Yabancılar Yasasıkötü şöhretli uzaylı ve sedition eylemlerinin bileşenlerinden biri olan. Gerçekten de, Düşman Yabancılar Yasası, Sedition Yasalarının yürürlükten kaldırılmayan veya süresi dolmasına izin verilmeyen tek bileşenidir.
1798 Yasası, “ABD ile herhangi bir yabancı ulus veya hükümet arasında ilan edilen bir savaş veya herhangi bir istila veya yırtıcı saldırının, herhangi bir yabancı ulus veya hükümet tarafından ABD'nin topraklarına karşı yürütüldüğünü, denendiğini veya tehdit edildiğini” söylüyor.
15 Mart'ta Trump, çete Tren de Aragua'nın “Maduro rejimine yakından uyumlu ve gerçekten de sızan” yabancı bir terör örgütü olduğunu iddia eden bir bildiri yayınladı.
Venezuela ile savaşta değiliz, ne de Tren de Aragua'nın ABD'ye savaş yürüdüğü bir yabancı hükümet tarafından kontrol edilen bir istilacı olduğunu da satın almıyorum, ancak ikincisinde, belki de yönetimin sunmaya istekli olduğundan daha iyi kanıtları var.
Tartışmanın uğruna, diyelim ki çete düşman uzaylılar Yasası'nın kriterlerini karşılıyor. Bu durumda, tutuklama, hapsetme veya sınır dışı etme politikasına birinci dereceden itirazım yok kanıtlanmış Tren de Aragua üyeleri.
Kilit mesele, bir hakimin cumhurbaşkanının düşman uzaylıları Yasası kapsamındaki eylemlerini inceleyip incelemeyeceğidir (hükümetin sınır dışı edildiğini kimin sınır dışı edip etmediğine dair tartışmasız önemli bir soru dahil). Gill ve Trump yönetimi hayır diyor. Ve bunu yapmaya yönelik herhangi bir girişim Boasberg ve diğer herhangi bir sulh hakimi “haydut hakim. “
İdarenin en akıllı savunmalarının Trump'ın yaptığı şeyin yasal veya anayasal olduğunu iddia etmemesi dikkat çekicidir. Aksine, savunucular cumhurbaşkanının eylemini incelemenin “politik bir soru” olduğunu iddia ediyorlar. Sözde Siyasi Soru Doktrini Özellikle ulusal güvenlik ile ilgili, sadece haklı olmayan bazı sorunlar var – yani mahkemeler haklı olarak onlardan uzak duruyor. Örneğin, Kongre II. Dünya Savaşı'ndan bu yana resmi bir savaş beyanı yayınlamamıştır, ancak mahkemeler sonraki savaşların anayasaya aykırı olduğuna karar vermemiştir.
Bu durumda siyasi sorgu savunmasına çok şüpheliyim, ancak bu kötü bir argüman değil. Venezuela veya başka bir ülke Amerika Birleşik Devletleri'ne sürpriz bir saldırı başlatırsa, mahkemelerin derhal yanıtımızı maymun atmasını istemem.
Aynı zamanda, Düşman Uzaylılar Yasasının ilan edilen savaşlar sırasında sadece kullanılması ve istismar edilmesinin bir nedeni var. Bir cumhurbaşkanının – herhangi bir cumhurbaşkanının – çok fazla kanıt olmadan bir savaşta olduğumuzu iddia edebileceği ve muhtemelen Amerikan vatandaşları da dahil olmak üzere insanları sınır dışı etmeye veya hapsetmeye başlayabileceği fikrinden rahatsız değilseniz, anayasaya ve hatta vatanseverliğinize olan bağlılığınızı sorgularım.
Ancak bu, yargının cumhurbaşkanını durdurmak veya onu güçlendirmek için doğru kurum olduğu anlamına gelmez. Bu Kongre'nin işi.
Kongre, Jefferson ve Madison tarafından revize edilen ve itibarsızlaştırılmış bir yasa paketinin hayatta kalan son kalıntısına güvenmek zorunda değil. Yenilerini yazabilir. Başkanın neler yapabileceğini veya yapamayacağını netleştirebilir. Venezuela veya Tren de Aragua'ya savaş ilan edebilir – bu da aceleyle işleri temizler.
Kısacası, Kongre hükümetin ilk şubesi olarak rolünü ciddiye alabilir.
Yasama organlarının, ucuz koltuklardan yuhalanırken anayasanın ve yasanın neye izin verdiğini belirlemeye çalışan hâkimlere saldırması grotesk anayasal yanlış uygulama. Yargının yöneticiye bir kontrol olarak rolünü abarttığını iddia etmek iyi, ancak Kongre seyirci veya heckler dışında herhangi bir rol oynamayı reddettiğinde hakimler için minnettarım.
@Jonahdispatch
Texas Temsilcisi Brandon Gill ve birkaç meslektaşı tanıtıldı Suçlama makaleleri Boasberg'in görev yemini “bilerek ve kasıtlı olarak” ihlal ettiğini, “cumhurbaşkanının anayasal imtiyazlarına ve hukukun üstünlüğüne müdahale ederken siyasi kazancı ilerletmek için adli konumunu” kullanarak ihlal ettiğini iddia etti.
Bu çok saçma. Yeni başlayanlar için Boasberg'in “bilerek ve kasıtlı olarak” yemini ihlal ettiğine dair sıfır kanıt var, “siyasi kazanç” arayışında hareket ettiğine aldır. Dahası, Meclis Boasberg'e karşı suçlama makaleleri geçirmeyi başarsa bile, kimse Senato'nun üçte ikisinin mahkum etmek için oy vereceğini düşünmüyor. En iyi ihtimalle, bu tiyatro; En kötü ihtimalle, Donald Trump'ın sınır dışı etme çabalarını incelemeyi bırakmaları için yargıçları korkutma girişimi.
Ve sadece sınır dışı etme değil. Cumhuriyetçiler var Tanıtılan itiraz makaleleri Bir dizi cephede Trump'a karşı karar verdiği için yarım düzinden fazla hakime karşı.
Ancak Boasberg savaşı en yoğun ve önemli olanıdır.
Hızlı bir özet. Trump yönetimi 200'den fazla kişiyi sınır dışı etti ve onları El Salvador hapishanesine teslim etti. Hükümet, kanıt yolunda çok fazla şey sağlamadan, çoğunun Venezüella çetesinin bir parçası olduğunu söylüyor. Başkan, tüm bunları 1798 altında yapma yetkisini iddia ediyor Düşman Yabancılar Yasasıkötü şöhretli uzaylı ve sedition eylemlerinin bileşenlerinden biri olan. Gerçekten de, Düşman Yabancılar Yasası, Sedition Yasalarının yürürlükten kaldırılmayan veya süresi dolmasına izin verilmeyen tek bileşenidir.
1798 Yasası, “ABD ile herhangi bir yabancı ulus veya hükümet arasında ilan edilen bir savaş veya herhangi bir istila veya yırtıcı saldırının, herhangi bir yabancı ulus veya hükümet tarafından ABD'nin topraklarına karşı yürütüldüğünü, denendiğini veya tehdit edildiğini” söylüyor.
15 Mart'ta Trump, çete Tren de Aragua'nın “Maduro rejimine yakından uyumlu ve gerçekten de sızan” yabancı bir terör örgütü olduğunu iddia eden bir bildiri yayınladı.
Venezuela ile savaşta değiliz, ne de Tren de Aragua'nın ABD'ye savaş yürüdüğü bir yabancı hükümet tarafından kontrol edilen bir istilacı olduğunu da satın almıyorum, ancak ikincisinde, belki de yönetimin sunmaya istekli olduğundan daha iyi kanıtları var.
Tartışmanın uğruna, diyelim ki çete düşman uzaylılar Yasası'nın kriterlerini karşılıyor. Bu durumda, tutuklama, hapsetme veya sınır dışı etme politikasına birinci dereceden itirazım yok kanıtlanmış Tren de Aragua üyeleri.
Kilit mesele, bir hakimin cumhurbaşkanının düşman uzaylıları Yasası kapsamındaki eylemlerini inceleyip incelemeyeceğidir (hükümetin sınır dışı edildiğini kimin sınır dışı edip etmediğine dair tartışmasız önemli bir soru dahil). Gill ve Trump yönetimi hayır diyor. Ve bunu yapmaya yönelik herhangi bir girişim Boasberg ve diğer herhangi bir sulh hakimi “haydut hakim. “
İdarenin en akıllı savunmalarının Trump'ın yaptığı şeyin yasal veya anayasal olduğunu iddia etmemesi dikkat çekicidir. Aksine, savunucular cumhurbaşkanının eylemini incelemenin “politik bir soru” olduğunu iddia ediyorlar. Sözde Siyasi Soru Doktrini Özellikle ulusal güvenlik ile ilgili, sadece haklı olmayan bazı sorunlar var – yani mahkemeler haklı olarak onlardan uzak duruyor. Örneğin, Kongre II. Dünya Savaşı'ndan bu yana resmi bir savaş beyanı yayınlamamıştır, ancak mahkemeler sonraki savaşların anayasaya aykırı olduğuna karar vermemiştir.
Bu durumda siyasi sorgu savunmasına çok şüpheliyim, ancak bu kötü bir argüman değil. Venezuela veya başka bir ülke Amerika Birleşik Devletleri'ne sürpriz bir saldırı başlatırsa, mahkemelerin derhal yanıtımızı maymun atmasını istemem.
Aynı zamanda, Düşman Uzaylılar Yasasının ilan edilen savaşlar sırasında sadece kullanılması ve istismar edilmesinin bir nedeni var. Bir cumhurbaşkanının – herhangi bir cumhurbaşkanının – çok fazla kanıt olmadan bir savaşta olduğumuzu iddia edebileceği ve muhtemelen Amerikan vatandaşları da dahil olmak üzere insanları sınır dışı etmeye veya hapsetmeye başlayabileceği fikrinden rahatsız değilseniz, anayasaya ve hatta vatanseverliğinize olan bağlılığınızı sorgularım.
Ancak bu, yargının cumhurbaşkanını durdurmak veya onu güçlendirmek için doğru kurum olduğu anlamına gelmez. Bu Kongre'nin işi.
Kongre, Jefferson ve Madison tarafından revize edilen ve itibarsızlaştırılmış bir yasa paketinin hayatta kalan son kalıntısına güvenmek zorunda değil. Yenilerini yazabilir. Başkanın neler yapabileceğini veya yapamayacağını netleştirebilir. Venezuela veya Tren de Aragua'ya savaş ilan edebilir – bu da aceleyle işleri temizler.
Kısacası, Kongre hükümetin ilk şubesi olarak rolünü ciddiye alabilir.
Yasama organlarının, ucuz koltuklardan yuhalanırken anayasanın ve yasanın neye izin verdiğini belirlemeye çalışan hâkimlere saldırması grotesk anayasal yanlış uygulama. Yargının yöneticiye bir kontrol olarak rolünü abarttığını iddia etmek iyi, ancak Kongre seyirci veya heckler dışında herhangi bir rol oynamayı reddettiğinde hakimler için minnettarım.
@Jonahdispatch