Kiev, Ukrayna —
Ukrayna bu savaşı kaybedebilir mi?
44 milyon nüfuslu bu ülke, iki yılı aşkın bir süredir komşu Rusya'nın topyekun işgaline karşı mücadele ederken, en korkutucu anlarda bile inatçı bir iyimserlik ruhu hakim oldu. Herhangi bir yenilgi fikri düşünülemezdi ve neredeyse tabu bir konuydu.
Ama şimdi şu soru havada uçuşuyor, bir görünüp bir kayboluyor: Ya şöyle olsaydı?
Hayati öneme sahip Amerikan yardımının durması, dünyadaki ilginin belirgin şekilde azalması ve basit savaş yorgunluğunun ağır bir bedeli var. Ön saflarda, bitkin Ukraynalı birlikler Rusya'nın son ilerlemelerini savuştururken mühimmatı karneye ayırıyor ve askeri ve sivil kayıplarla birlikte endişe de artıyor.
Kiev'in ana Bağımsızlık Meydanı'nda keskin kenarlı bir gölgede duran 33 yaşındaki Marta Tomakhiv, “Her gün ölüyoruz” dedi ve doğudaki savaşta günler önce öldürülen batı Ukraynalı bir arkadaşının yasını tutuyordu.
11 Nisan 2024'te doğu Ukrayna'nın Donetsk bölgesinde obüs silahlarına sahip Ukraynalı bir asker.
(Alex Babenko / Associated Press)
Genel olarak Ukraynalılar hâlâ yeniden dirilen ve güçlü bir düşmana karşı direnebileceklerine inanıyorlar; buradaki neredeyse herkesin işaret ettiği gibi, hayatları için bir mücadele içinde olduklarından başka bir neden olmasa da.
İşgalci Rus güçleri hakkında Kiev şehir merkezinde çalışmaya giden 30 yaşındaki avukat Artem Morhun, “Kesinlikle başka seçenek yok; ellerinden gelse bize ne yapacaklarını çok iyi biliyoruz” dedi.
Savaşın başlarında Kiev'in bir zamanlar sakin olan banliyölerinde işgalci Rus birliklerinin gerçekleştirdiği acımasız zulmü ya da ülkenin güneydoğusundaki Mariupol gibi hâlâ tutsak olan şehirlerdeki toptan yıkımı ve toplu ölümleri çok az Ukraynalı unuttu.
Ancak aylar süren askeri yenilgilerden sonra buradaki pek çok kişi, Ukrayna'nın güneyi ve doğusu boyunca uzanan uzun cephe hatlarının dayanıp dayanamayacağını, hatta Rus birliklerinin büyük bir şehri ele geçirip geçiremeyeceğini merak ediyor.
Şehir merkezinde bir arkadaşıyla açık havada kahve içen 38 yaşındaki Andriy Borovyk, hızlı bir yardım akışı olmazsa “bizim için savaşmak çok daha zor olacak” dedi. “Bazı bölgeleri kesinlikle kaybedebileceğimizi düşünüyorum.”
Buradaki pek çok kişi gibi o da Ukrayna'nın bazı müttefiklerinin tutumunu, Adolf Hitler'in iktidara geldiği II. Dünya Savaşı öncesi Avrupalı liderlerin tutumuna benzetti.
Yolsuzlukla mücadele eden bir sivil toplum örgütünde çalışan Borovyk, “Bence Batılılar, Ukrayna'da söylediğimiz gibi sıcak bir banyodalar; 1939'da olduğu gibi, bunun kendilerini asla etkilemeyeceğini düşünüyorlar” dedi. “Fakat olacak. Tarihin bir döngüsü vardır.”
Chicago büyüklüğünde bir metropol olan Kiev, herhangi bir sofistike Avrupa başkentinin izlerini taşıyor: görkemli mimari, butik bira fabrikaları, her yerde bulunan elektrikli scooterlar, ferah, bakımlı parklarda rengarenk bahar çiçekleri. Ancak telaşın altında gizli bir korku akıntısı var.
Kiev, savaş alanından yüzlerce kilometre uzakta olmasına rağmen, savaşın ayırt edici özellikleri açık bir şekilde görülüyor: ölen askerlerin anısına dalgalanan mavi ve sarı bayraklardan oluşan bir deniz, saha birimleri için insansız hava araçları veya diğer malzemeleri satın almak için kitlesel fonlama çabaları için posterlere yapıştırılan QR kodları, kamuflaj üniformalı erkekler ve kadınlar tren istasyonlarında sevdiklerine veda ediyor.
Savaşın başlarında, Kiev'deki simgesel bir manastırın dışındaki bir meydanda moral yükseltici olarak yerleştirilen harap olmuş, paslanmış Rus askeri araçlarının açık havada sergilenmesi bile, bugünlerde ulusal bir gurur patlamasından ziyade bir önsezi heyecanına ilham verme olasılığı daha yüksek.
İnsanlar Ukrayna'nın Kiev kentindeki St. Michael manastırının önünde tanklar da dahil olmak üzere ele geçirilen Rus ekipmanlarını görüyor.
(Pete Kiehart / The Times İçin)
Kiev'deki Bağımsızlık Meydanı'nda her biri şehit düşen bir Ukraynalı askeri temsil eden bir dizi bayrak sergileniyor.
(Pete Kiehart / The Times İçin)
Savaşın baş döndürücü ilk aylarında, Rus kuvvetleri Kiev'i tehdit edip geri çekilmek zorunda kaldıktan sonra insanlar selfie çekmek için meydana akın etti ve çocuklar devasa enkazların arasında kovalamaca oynadı. Sergi, geçen yıl meydanda dolaşan Başkan Biden da dahil olmak üzere yabancı ileri gelenlerin ziyaret ettiği sık sık bir fon oluşturdu.
Küçük siyah köpeğini yarı yıkık bir tankın yanında gezdiren 50 yaşlarındaki Kievli kadın Marina Kozulina için meydandaki askeri kalıntılar zaferden çok tehlikeyi hatırlatıyor.
“Bunu görmek, Rusların Kiev'e ne kadar yakın olduğunu ve tekrar yakınlaşıp yaklaşamayacaklarını düşünmek beni tedirgin ediyor” dedi. “Kazanmamızı istiyorum ama bu çok zor.”
24 Şubat 2022 işgalinden bu yana yurttaşlarını yorulmadan bir araya getiren eski komedyen Başkan Volodymyr Zelensky bile, ülke çapındaki şehirler her gece amansız Rus insansız hava aracı ve füze saldırılarıyla bombalanırken giderek daha sert bir ton kullanıyor.
Geçtiğimiz günlerde bir gece konuşmasında, “Ukrayna'daki mevcut hava savunma kapasitemizin yeterli olmadığı oldukça açık” dedi. “Ve bu ortaklarımız için de açık.”
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky, 9 Nisan 2024'te Kharkiv bölgesindeki tahkimat hatlarını inceliyor.
(Ukrayna Cumhurbaşkanlığı Basın Ofisi)
Yakın zamana kadar, potansiyel askeri yenilgiye ilişkin açık konuşmalar Ukraynalı yetkililer için büyük ölçüde sınırların dışında görülüyordu çünkü sonuçta sonuçsuz bir mücadeleyi sürdürmek için Batı'dan pahalı bir destek arıyormuş gibi görünmek istemiyorlardı.
Ancak Zelensky, geçtiğimiz hafta sonu Ukraynalı bir yardım grubuyla yaptığı video toplantısında sözlerini esirgemedi: “Kongre'ye, Kongre Ukrayna'ya yardım etmezse Ukrayna'nın savaşı kaybedeceğini özellikle söylemek gerekiyor” dedi.
Pek çok Ukraynalı, ABD'nin seçim yılı siyaseti hakkında son derece ayrıntılı bir bilgiye sahip ve ziyaret eden herhangi bir Amerikalıya tekrar tekrar soruluyor: Daha fazla yardım ne zaman gelecek?
Arkadaşlarıyla şehir merkezinde alışverişe çıkan 16 yaşındaki Anastasia Shevchuk, “Minnettarız, hatta minnettarlıktan da öte” dedi. “Fakat herkes şunu anlıyor ki, eğer Rusya burada kazanırsa, bu hem Avrupa'nın hem de dünyanın geri kalanı için çok büyük bir tehdit olur.”
Burada dikkatler ağırlıklı olarak kongredeki Cumhuriyetçiler tarafından aylardır bloke edilen 60 milyar dolarlık ABD yardım paketine odaklanmış durumda. Bu ay oylamaya sunulabilir ancak hâlâ GOP'taki iç çatışmalar nedeniyle raydan çıkma tehlikesiyle karşı karşıya.
Bir fast-food restoranının önünde güneş altında oturan 38 yaşındaki Bohdan Krylyvenko, “Bu yardıma oy vermek bir ölüm kalım meselesi; ortaklarımıza, özellikle de ABD'ye güveniyoruz” dedi. “'Ah, McDonald's açık, her şey yolunda görünüyor' diye düşünebilirsiniz. Ama bu kesinlikle doğru değil.”
Ülke genelinde neredeyse her gece gerçekleşen Rus saldırılarının bedeli giderek artıyor. Birleşmiş Milletler'in Ukrayna'daki insan hakları izleme misyonu bu hafta, Mart ayında apartman bloklarına, mağazalara, kiliselere ve kültürel alanlara isabet eden bu tür saldırılarda en az 604 Ukraynalı sivilin öldürüldüğünü veya yaralandığını söyledi.
“Ukrayna'daki durum çok vahim; Kaybedilecek bir an bile yok,” diye yazdı ABD'nin Ukrayna Büyükelçisi Bridget Brink, perşembe günü X sosyal medya platformunda yazdı. Füze saldırıları ülkenin çeşitli bölgelerini vururken sabah saat 4:15'te en son şafak öncesi hava alarmını kaydetti.
Son iki yıldaki dramatik iniş ve çıkışların damgasını vurduğu bir çatışmada – Ukrayna'nın hızla bastırılacağına dair ilk korkular, ülkenin kendini başarılı bir şekilde savunmasıyla ilgili ilham verici bir mazlum anlatısı, 2022'de Ukrayna'nın ülkenin güneyinde ve doğusundaki çarpıcı karşı saldırıları – son aylarda, tam tersine, bir sürü kötü haber getirdik.
Geçen yılın çok övülen yaz karşı saldırısı, Ukraynalı yetkililer ile Amerikalı destekçiler arasında savaş taktikleri konusunda sessiz ama işaret edilen karşılıklı suçlamaların ortasında suya düştü. Doğudaki Avdiivka kasabası Şubat ayında Rus kuvvetlerinin eline geçti; Ukrayna'nın dokuz aydan bu yana ilk kez kaybettiği bu yenilgi, belki de taktiksel olmaktan ziyade sembolik açıdan daha acı verici bir yenilgiydi.
Ukrayna'nın doğusundaki Selydove'da 9 Nisan 2024'te Rus bombardımanı sonucu hasar gören dokuz katlı bir binada bulunan bir daire.
(Oleksandr Buriak / Getty Images)
Profesyonel bir ordunun saflarındaki insan gücü eksikliği, savaşın başlamasıyla birlikte yurttaş askerler (öğretmenler, muhasebeciler ve gönüllü olmaya koşan tamirciler) tarafından desteklendi ve askeri seferberlik yaşını 27'den 25'e düşürmek gibi popüler olmayan bir tedbiri zorunlu kıldı. Avrupa'daki üst düzey ABD komutanı Çarşamba günü Kongre'yi uyardı; topçu stokları endişe verici derecede azaldı.
Temsilciler Meclisi Silahlı Hizmetler Komitesi önünde ifade veren Ordu Generali Christopher Cavoli, daha fazla silahlanmanın aceleye getirilmemesi durumunda haftalar içinde Ukrayna kuvvetlerinin silah bakımından büyük ölçüde geride kalacağını söyledi.
Cavoli, Ukrayna askerleri hakkında “Şu anda Rus tarafı tarafından 5-1 mağlup ediliyorlar” dedi. “Ruslar Ukraynalılara, Ukraynalıların karşılık verebileceğinden beş kat daha fazla top mermisi atıyor. Birkaç hafta içinde bu durum hemen 10-1'e çıkacak.”
General şunları ekledi: “Aylardan bahsetmiyoruz. Varsayımsal olarak konuşmuyoruz.”
Ukrayna tarafı da başarılar iddia edebilir; liderler bazılarının haksız yere habersiz kaldığına inanıyor. Bunlar arasında çok ihtiyaç duyulan insansız hava araçlarının yerli üretiminin artırılması ve resmi bir donanması olmayan bir ülke olan Ukrayna'nın Karadeniz'deki tüm Rus savaş gemilerinin üçte birini füze ve insansız hava aracıyla batırması veya devre dışı bırakması nedeniyle tahıl ihracatı için bir nakliye yolunun güvence altına alınması yer alıyor. saldırılar.
Ukrayna ayrıca, çok daha küçük ölçekte de olsa, Rusya'nın Ukrayna'nın elektrik şebekesine yönelik yıkıcı saldırılarını yansıtan, esas olarak Rus enerji tesislerini hedef alan saldırılarla Moskova'yı rahatsız etti. Ancak bazı Ukraynalı yetkililer, Batı tarafından sağlanan silahları ülke sınırları dışında kullanmalarına izin verilmediğinden yakınıyor.
Askeri analistler, yardımın azalmasının sadece savaş alanındaki zorluklara katkıda bulunmakla kalmayıp, aynı zamanda Ukrayna'nın askeri ivmeyi yeniden yakalamaya yönelik planlar yapmasını da zorlaştırdığını söylüyor.
İngiliz savunma ve güvenlik kurumu Kraliyet Birleşik Hizmetler Enstitüsü'nün askeri bilimler direktörü Matthew Savill, “Bu ikili bir zorluk: Mevcut cephe hattını istikrara kavuşturmak ve Rusya'nın bu yılki ilerleyişini köreltecek önemli savunmaları devreye sokmak” dedi. düşünce kuruluşu.
Acil ve kısa vadeli zorluklar nedeniyle Ukrayna'nın bu yıl büyük bir karşı saldırı yapmasının neredeyse imkansız olduğunu söyledi.
Bu arada Avrupalı müttefikler ABD kongresindeki çıkmazı kırmaya çalışıyor. Salı günü İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken ile bir araya gelerek, bloke edilen yardımın yalnızca Ukrayna için değil, aynı zamanda ABD'nin de “derinden sizin çıkarınıza” olduğunu belirtti.
Bununla birlikte, bir miktar realpolitik olarak, İngiliz dışişleri bakanı, ikinci dönem için aday olduğu için kongredeki müttefiklerini yardımı onaylamaktan vazgeçirmede kilit bir rol oynayan eski Başkan Trump ile görüşmek üzere Florida'ya da gitti. . Toplantıdan sonra Cameron herhangi bir ilerleme iddiasında bulunmadı.
Ukrayna'nın her köşesinde, ölenler her gün evlerine dönüyor.
Bu hafta Kiev'de, askerlerin cesetlerini taşıyan iki ahşap tabut, Ukrayna'nın 2014'teki demokrasi yanlısı protestolarının kalbi olan Bağımsızlık Meydanı'na, yas tutanların geçerken diz çöktüğü görkemli bir geçit töreniyle getirildi.
İnsanlar, 9 Nisan 2024'te Kiev'deki Bağımsızlık Meydanı'nda düzenlenen cenaze töreni sırasında Rus birlikleriyle yaşanan çatışmada öldürülen iki Ukraynalı askere saygılarını sunuyor.
(Efrem Lukatsky / Associated Press)
Ölen askerlerden birinin arkadaşı olan Bohdan adında 36 yaşındaki yarbay bakıyordu. Havadan yapılan uyarılara yabancı olmayan 2 yaşındaki oğlunun ona füzelerin tekrar ne zaman geleceğini sorduğunda hissettiği duyguları anlattı.
Askeri politikaya uygun olarak kendi savaşını istemeyen subay, “Büyüdüğünde onun bu tür bir savaşa girmek zorunda kalmasını istemiyorum, ancak dünyanın yardımı olmadan belki de bunu yapmak zorunda kalacak” dedi. tam adı kullanıldı.
Tabutların Ukrayna'nın 1991'deki bağımsızlığını anlatan yüksek bir anıtın ayağına taşınmasını kasvetli bir şekilde izledi.
“Birçok insan, milletimizin en iyi insanları ölecek” diye devam etti. “Ama savaşacağız. Başka çaremiz yok.”
Ukrayna bu savaşı kaybedebilir mi?
44 milyon nüfuslu bu ülke, iki yılı aşkın bir süredir komşu Rusya'nın topyekun işgaline karşı mücadele ederken, en korkutucu anlarda bile inatçı bir iyimserlik ruhu hakim oldu. Herhangi bir yenilgi fikri düşünülemezdi ve neredeyse tabu bir konuydu.
Ama şimdi şu soru havada uçuşuyor, bir görünüp bir kayboluyor: Ya şöyle olsaydı?
Hayati öneme sahip Amerikan yardımının durması, dünyadaki ilginin belirgin şekilde azalması ve basit savaş yorgunluğunun ağır bir bedeli var. Ön saflarda, bitkin Ukraynalı birlikler Rusya'nın son ilerlemelerini savuştururken mühimmatı karneye ayırıyor ve askeri ve sivil kayıplarla birlikte endişe de artıyor.
Kiev'in ana Bağımsızlık Meydanı'nda keskin kenarlı bir gölgede duran 33 yaşındaki Marta Tomakhiv, “Her gün ölüyoruz” dedi ve doğudaki savaşta günler önce öldürülen batı Ukraynalı bir arkadaşının yasını tutuyordu.
11 Nisan 2024'te doğu Ukrayna'nın Donetsk bölgesinde obüs silahlarına sahip Ukraynalı bir asker.
(Alex Babenko / Associated Press)
Genel olarak Ukraynalılar hâlâ yeniden dirilen ve güçlü bir düşmana karşı direnebileceklerine inanıyorlar; buradaki neredeyse herkesin işaret ettiği gibi, hayatları için bir mücadele içinde olduklarından başka bir neden olmasa da.
İşgalci Rus güçleri hakkında Kiev şehir merkezinde çalışmaya giden 30 yaşındaki avukat Artem Morhun, “Kesinlikle başka seçenek yok; ellerinden gelse bize ne yapacaklarını çok iyi biliyoruz” dedi.
Savaşın başlarında Kiev'in bir zamanlar sakin olan banliyölerinde işgalci Rus birliklerinin gerçekleştirdiği acımasız zulmü ya da ülkenin güneydoğusundaki Mariupol gibi hâlâ tutsak olan şehirlerdeki toptan yıkımı ve toplu ölümleri çok az Ukraynalı unuttu.
Ancak aylar süren askeri yenilgilerden sonra buradaki pek çok kişi, Ukrayna'nın güneyi ve doğusu boyunca uzanan uzun cephe hatlarının dayanıp dayanamayacağını, hatta Rus birliklerinin büyük bir şehri ele geçirip geçiremeyeceğini merak ediyor.
Şehir merkezinde bir arkadaşıyla açık havada kahve içen 38 yaşındaki Andriy Borovyk, hızlı bir yardım akışı olmazsa “bizim için savaşmak çok daha zor olacak” dedi. “Bazı bölgeleri kesinlikle kaybedebileceğimizi düşünüyorum.”
Buradaki pek çok kişi gibi o da Ukrayna'nın bazı müttefiklerinin tutumunu, Adolf Hitler'in iktidara geldiği II. Dünya Savaşı öncesi Avrupalı liderlerin tutumuna benzetti.
Yolsuzlukla mücadele eden bir sivil toplum örgütünde çalışan Borovyk, “Bence Batılılar, Ukrayna'da söylediğimiz gibi sıcak bir banyodalar; 1939'da olduğu gibi, bunun kendilerini asla etkilemeyeceğini düşünüyorlar” dedi. “Fakat olacak. Tarihin bir döngüsü vardır.”
Chicago büyüklüğünde bir metropol olan Kiev, herhangi bir sofistike Avrupa başkentinin izlerini taşıyor: görkemli mimari, butik bira fabrikaları, her yerde bulunan elektrikli scooterlar, ferah, bakımlı parklarda rengarenk bahar çiçekleri. Ancak telaşın altında gizli bir korku akıntısı var.
Kiev, savaş alanından yüzlerce kilometre uzakta olmasına rağmen, savaşın ayırt edici özellikleri açık bir şekilde görülüyor: ölen askerlerin anısına dalgalanan mavi ve sarı bayraklardan oluşan bir deniz, saha birimleri için insansız hava araçları veya diğer malzemeleri satın almak için kitlesel fonlama çabaları için posterlere yapıştırılan QR kodları, kamuflaj üniformalı erkekler ve kadınlar tren istasyonlarında sevdiklerine veda ediyor.
Savaşın başlarında, Kiev'deki simgesel bir manastırın dışındaki bir meydanda moral yükseltici olarak yerleştirilen harap olmuş, paslanmış Rus askeri araçlarının açık havada sergilenmesi bile, bugünlerde ulusal bir gurur patlamasından ziyade bir önsezi heyecanına ilham verme olasılığı daha yüksek.
İnsanlar Ukrayna'nın Kiev kentindeki St. Michael manastırının önünde tanklar da dahil olmak üzere ele geçirilen Rus ekipmanlarını görüyor.
(Pete Kiehart / The Times İçin)
Kiev'deki Bağımsızlık Meydanı'nda her biri şehit düşen bir Ukraynalı askeri temsil eden bir dizi bayrak sergileniyor.
(Pete Kiehart / The Times İçin)
Savaşın baş döndürücü ilk aylarında, Rus kuvvetleri Kiev'i tehdit edip geri çekilmek zorunda kaldıktan sonra insanlar selfie çekmek için meydana akın etti ve çocuklar devasa enkazların arasında kovalamaca oynadı. Sergi, geçen yıl meydanda dolaşan Başkan Biden da dahil olmak üzere yabancı ileri gelenlerin ziyaret ettiği sık sık bir fon oluşturdu.
Küçük siyah köpeğini yarı yıkık bir tankın yanında gezdiren 50 yaşlarındaki Kievli kadın Marina Kozulina için meydandaki askeri kalıntılar zaferden çok tehlikeyi hatırlatıyor.
“Bunu görmek, Rusların Kiev'e ne kadar yakın olduğunu ve tekrar yakınlaşıp yaklaşamayacaklarını düşünmek beni tedirgin ediyor” dedi. “Kazanmamızı istiyorum ama bu çok zor.”
24 Şubat 2022 işgalinden bu yana yurttaşlarını yorulmadan bir araya getiren eski komedyen Başkan Volodymyr Zelensky bile, ülke çapındaki şehirler her gece amansız Rus insansız hava aracı ve füze saldırılarıyla bombalanırken giderek daha sert bir ton kullanıyor.
Geçtiğimiz günlerde bir gece konuşmasında, “Ukrayna'daki mevcut hava savunma kapasitemizin yeterli olmadığı oldukça açık” dedi. “Ve bu ortaklarımız için de açık.”
Ukrayna Devlet Başkanı Volodymyr Zelensky, 9 Nisan 2024'te Kharkiv bölgesindeki tahkimat hatlarını inceliyor.
(Ukrayna Cumhurbaşkanlığı Basın Ofisi)
Yakın zamana kadar, potansiyel askeri yenilgiye ilişkin açık konuşmalar Ukraynalı yetkililer için büyük ölçüde sınırların dışında görülüyordu çünkü sonuçta sonuçsuz bir mücadeleyi sürdürmek için Batı'dan pahalı bir destek arıyormuş gibi görünmek istemiyorlardı.
Ancak Zelensky, geçtiğimiz hafta sonu Ukraynalı bir yardım grubuyla yaptığı video toplantısında sözlerini esirgemedi: “Kongre'ye, Kongre Ukrayna'ya yardım etmezse Ukrayna'nın savaşı kaybedeceğini özellikle söylemek gerekiyor” dedi.
Pek çok Ukraynalı, ABD'nin seçim yılı siyaseti hakkında son derece ayrıntılı bir bilgiye sahip ve ziyaret eden herhangi bir Amerikalıya tekrar tekrar soruluyor: Daha fazla yardım ne zaman gelecek?
Arkadaşlarıyla şehir merkezinde alışverişe çıkan 16 yaşındaki Anastasia Shevchuk, “Minnettarız, hatta minnettarlıktan da öte” dedi. “Fakat herkes şunu anlıyor ki, eğer Rusya burada kazanırsa, bu hem Avrupa'nın hem de dünyanın geri kalanı için çok büyük bir tehdit olur.”
Burada dikkatler ağırlıklı olarak kongredeki Cumhuriyetçiler tarafından aylardır bloke edilen 60 milyar dolarlık ABD yardım paketine odaklanmış durumda. Bu ay oylamaya sunulabilir ancak hâlâ GOP'taki iç çatışmalar nedeniyle raydan çıkma tehlikesiyle karşı karşıya.
Bir fast-food restoranının önünde güneş altında oturan 38 yaşındaki Bohdan Krylyvenko, “Bu yardıma oy vermek bir ölüm kalım meselesi; ortaklarımıza, özellikle de ABD'ye güveniyoruz” dedi. “'Ah, McDonald's açık, her şey yolunda görünüyor' diye düşünebilirsiniz. Ama bu kesinlikle doğru değil.”
Ülke genelinde neredeyse her gece gerçekleşen Rus saldırılarının bedeli giderek artıyor. Birleşmiş Milletler'in Ukrayna'daki insan hakları izleme misyonu bu hafta, Mart ayında apartman bloklarına, mağazalara, kiliselere ve kültürel alanlara isabet eden bu tür saldırılarda en az 604 Ukraynalı sivilin öldürüldüğünü veya yaralandığını söyledi.
“Ukrayna'daki durum çok vahim; Kaybedilecek bir an bile yok,” diye yazdı ABD'nin Ukrayna Büyükelçisi Bridget Brink, perşembe günü X sosyal medya platformunda yazdı. Füze saldırıları ülkenin çeşitli bölgelerini vururken sabah saat 4:15'te en son şafak öncesi hava alarmını kaydetti.
Son iki yıldaki dramatik iniş ve çıkışların damgasını vurduğu bir çatışmada – Ukrayna'nın hızla bastırılacağına dair ilk korkular, ülkenin kendini başarılı bir şekilde savunmasıyla ilgili ilham verici bir mazlum anlatısı, 2022'de Ukrayna'nın ülkenin güneyinde ve doğusundaki çarpıcı karşı saldırıları – son aylarda, tam tersine, bir sürü kötü haber getirdik.
Geçen yılın çok övülen yaz karşı saldırısı, Ukraynalı yetkililer ile Amerikalı destekçiler arasında savaş taktikleri konusunda sessiz ama işaret edilen karşılıklı suçlamaların ortasında suya düştü. Doğudaki Avdiivka kasabası Şubat ayında Rus kuvvetlerinin eline geçti; Ukrayna'nın dokuz aydan bu yana ilk kez kaybettiği bu yenilgi, belki de taktiksel olmaktan ziyade sembolik açıdan daha acı verici bir yenilgiydi.
Ukrayna'nın doğusundaki Selydove'da 9 Nisan 2024'te Rus bombardımanı sonucu hasar gören dokuz katlı bir binada bulunan bir daire.
(Oleksandr Buriak / Getty Images)
Profesyonel bir ordunun saflarındaki insan gücü eksikliği, savaşın başlamasıyla birlikte yurttaş askerler (öğretmenler, muhasebeciler ve gönüllü olmaya koşan tamirciler) tarafından desteklendi ve askeri seferberlik yaşını 27'den 25'e düşürmek gibi popüler olmayan bir tedbiri zorunlu kıldı. Avrupa'daki üst düzey ABD komutanı Çarşamba günü Kongre'yi uyardı; topçu stokları endişe verici derecede azaldı.
Temsilciler Meclisi Silahlı Hizmetler Komitesi önünde ifade veren Ordu Generali Christopher Cavoli, daha fazla silahlanmanın aceleye getirilmemesi durumunda haftalar içinde Ukrayna kuvvetlerinin silah bakımından büyük ölçüde geride kalacağını söyledi.
Cavoli, Ukrayna askerleri hakkında “Şu anda Rus tarafı tarafından 5-1 mağlup ediliyorlar” dedi. “Ruslar Ukraynalılara, Ukraynalıların karşılık verebileceğinden beş kat daha fazla top mermisi atıyor. Birkaç hafta içinde bu durum hemen 10-1'e çıkacak.”
General şunları ekledi: “Aylardan bahsetmiyoruz. Varsayımsal olarak konuşmuyoruz.”
Ukrayna tarafı da başarılar iddia edebilir; liderler bazılarının haksız yere habersiz kaldığına inanıyor. Bunlar arasında çok ihtiyaç duyulan insansız hava araçlarının yerli üretiminin artırılması ve resmi bir donanması olmayan bir ülke olan Ukrayna'nın Karadeniz'deki tüm Rus savaş gemilerinin üçte birini füze ve insansız hava aracıyla batırması veya devre dışı bırakması nedeniyle tahıl ihracatı için bir nakliye yolunun güvence altına alınması yer alıyor. saldırılar.
Ukrayna ayrıca, çok daha küçük ölçekte de olsa, Rusya'nın Ukrayna'nın elektrik şebekesine yönelik yıkıcı saldırılarını yansıtan, esas olarak Rus enerji tesislerini hedef alan saldırılarla Moskova'yı rahatsız etti. Ancak bazı Ukraynalı yetkililer, Batı tarafından sağlanan silahları ülke sınırları dışında kullanmalarına izin verilmediğinden yakınıyor.
Askeri analistler, yardımın azalmasının sadece savaş alanındaki zorluklara katkıda bulunmakla kalmayıp, aynı zamanda Ukrayna'nın askeri ivmeyi yeniden yakalamaya yönelik planlar yapmasını da zorlaştırdığını söylüyor.
İngiliz savunma ve güvenlik kurumu Kraliyet Birleşik Hizmetler Enstitüsü'nün askeri bilimler direktörü Matthew Savill, “Bu ikili bir zorluk: Mevcut cephe hattını istikrara kavuşturmak ve Rusya'nın bu yılki ilerleyişini köreltecek önemli savunmaları devreye sokmak” dedi. düşünce kuruluşu.
Acil ve kısa vadeli zorluklar nedeniyle Ukrayna'nın bu yıl büyük bir karşı saldırı yapmasının neredeyse imkansız olduğunu söyledi.
Bu arada Avrupalı müttefikler ABD kongresindeki çıkmazı kırmaya çalışıyor. Salı günü İngiltere Dışişleri Bakanı David Cameron, Dışişleri Bakanı Antony J. Blinken ile bir araya gelerek, bloke edilen yardımın yalnızca Ukrayna için değil, aynı zamanda ABD'nin de “derinden sizin çıkarınıza” olduğunu belirtti.
Bununla birlikte, bir miktar realpolitik olarak, İngiliz dışişleri bakanı, ikinci dönem için aday olduğu için kongredeki müttefiklerini yardımı onaylamaktan vazgeçirmede kilit bir rol oynayan eski Başkan Trump ile görüşmek üzere Florida'ya da gitti. . Toplantıdan sonra Cameron herhangi bir ilerleme iddiasında bulunmadı.
Ukrayna'nın her köşesinde, ölenler her gün evlerine dönüyor.
Bu hafta Kiev'de, askerlerin cesetlerini taşıyan iki ahşap tabut, Ukrayna'nın 2014'teki demokrasi yanlısı protestolarının kalbi olan Bağımsızlık Meydanı'na, yas tutanların geçerken diz çöktüğü görkemli bir geçit töreniyle getirildi.
İnsanlar, 9 Nisan 2024'te Kiev'deki Bağımsızlık Meydanı'nda düzenlenen cenaze töreni sırasında Rus birlikleriyle yaşanan çatışmada öldürülen iki Ukraynalı askere saygılarını sunuyor.
(Efrem Lukatsky / Associated Press)
Ölen askerlerden birinin arkadaşı olan Bohdan adında 36 yaşındaki yarbay bakıyordu. Havadan yapılan uyarılara yabancı olmayan 2 yaşındaki oğlunun ona füzelerin tekrar ne zaman geleceğini sorduğunda hissettiği duyguları anlattı.
Askeri politikaya uygun olarak kendi savaşını istemeyen subay, “Büyüdüğünde onun bu tür bir savaşa girmek zorunda kalmasını istemiyorum, ancak dünyanın yardımı olmadan belki de bunu yapmak zorunda kalacak” dedi. tam adı kullanıldı.
Tabutların Ukrayna'nın 1991'deki bağımsızlığını anlatan yüksek bir anıtın ayağına taşınmasını kasvetli bir şekilde izledi.
“Birçok insan, milletimizin en iyi insanları ölecek” diye devam etti. “Ama savaşacağız. Başka çaremiz yok.”