Donald Trump'ın 6 Ocak'taki federal duruşmasının zamanlaması konusunda haklı olarak endişe duyanlar için Perşembe günü Yüksek Mahkeme'de yapılan sözlü tartışmalar endişe için pek çok neden verdi. Üstelik mahkemenin muhafazakar çoğunluğu, özel hukuk müşaviri Jack Smith'in iddianamesindeki bazı suçlamaları zayıflatabilecek şekilde, başkanın kovuşturmaya karşı dokunulmazlığını tanımlama eğiliminde görünüyordu.
Mahkemenin sorgulamalarının çoğu, Trump'ın iddia edilen suç eylemlerine ilişkin dokunulmazlığı meselesinin çok ötesine geçti. Mahkemenin muhafazakarları, eski başkana yönelik suçlamalar yerine neredeyse tamamen gelecekteki başkanların dokunulmazlığına ilişkin soyut sorunlara odaklandı. Muhafazakar çoğunluğun daha ılımlı üyeleri bile, resmi ve resmi olmayan eylemler arasındaki sınırı çizmenin zorluğuyla meşgul görünüyordu; resmi olanların soruşturmaya karşı kapsamlı korumayı hak ettiğini varsayıyorlardı.
Yargıç Amy Coney Barrett iddianamedeki bir dizi eylemi okudu ve Trump'ın avukatına bunların resmi olup olmadığını sordu. Baş Yargıç John G. Roberts Jr., kamu ve özel başkanlık davranışları arasındaki çizgiyi çizmenin zor olduğunu belirterek, DC Devre Temyiz Mahkemesinin “hangi eylemlerden bahsettiğimiz konusunda odaklanmış bir değerlendirmeye girmemesinden” endişe duyduğunu söyledi. ya da hangi belgelerden bahsettiğimizi.”
En iyi ihtimalle, mahkemenin sorgulaması, dokunulmazlığın genel ilkelerini ortaya koyan ve yargıçların rehberliğinin uygulanması için alt mahkemelere geri gönderilmeyi gerektiren bir görüşe işaret ediyor. Yargıç Neil M. Gorsuch'un belirttiği gibi, “Asırlar boyu sürecek bir kural yazıyoruz.” Bu, Kasım seçimlerinden kısa bir süre önce veya sonra zaten duruşmaya çıkacak gibi görünen programa daha fazla gecikme katacaktır.
Ve bu Smith'in davasına ilişkin en ciddi çıkarım bile değildi.
Muhafazakar yargıçların, özel savcının saygın Yüksek Mahkeme uzmanı Michael Dreeben'i sorgulaması keskin ve hızlıydı. Ve her iki tarafa yönelttikleri sorular, bir başkanın belirli eylemlere yönelik motivasyonlarının araştırılmasının anayasal kuvvetler ayrılığını ihlal edeceği sonucuna varabileceklerini gösteriyordu. Bu, mahkemelerin başkanın kötü niyetini gösteren tüm kanıtları bir kenara bırakmasını gerektiren bir karara işaret eder.
Başkanın eylemlerinin resmi olup olmadığının belirlenmesinde saikin göz ardı edilmesi gerekiyorsa, bu, Trump'a karşı açılan davaların çoğunu baltalayabilir – örneğin, onun Georgia yetkililerine, Trump'ın bu konuda yanlış bilgi vermesi için Adalet Bakanlığı'nı güçlü bir şekilde silahlandırma yönündeki arsız girişimi de dahil. Eyaletin seçim sonuçları hatalıydı.
Böyle bir sınırlama, DC Devresi önündeki tartışmalar sırasında önerilen aşırı varsayımda dokunulmazlık bile sağlayabilir: Donanma Mühürlerine siyasi bir rakibe suikast düzenleme emri veren bir başkan. Bu örneğin gücü, resmi bir eylemin nasıl açıkça kötü niyetli bir saik içerebileceğini göstermesidir.
Yargıç Elena Kagan, meslektaşlarının sorularının ve Trump'ın avukatı John Sauer'in cevabının imalarına atıfta bulunarak araya girdi: “Bizden, bir başkanın… tam kişisel kazanç elde etmek için ofisinin süslerini kullanma hakkına sahip olduğunu söylememizi istiyorsunuz.” Kesinlikle doğru.
Gorsuch, Trump'ın avukatına bir can simidi daha atarak, DC Circuit'in Blassingame vs. Trump davasında başkanın hukuk davalarından muafiyetiyle ilgili görüşünde olduğu gibi resmi eylemler tanımını kabul edip etmeyeceğini sordu. Bu dava, Trump'ın bir makam sahibi olarak ve bir makam arayan olarak eylemleri arasında bir ayrım ortaya koyuyordu. Bunun ceza davasına uygulanması, Trump'ı muhtemelen iddianamedeki bazı davranışlara, özellikle de Adalet Bakanlığı'nı yolsuzluğa bulaştırdığı iddialarına karşı muafiyete kavuşturacaktır; ancak Trump muhtemelen sahte seçmenleri organize etmek gibi siyasi davranışlar nedeniyle kancada kalacaktır.
İddia makamının durumu daha da kötüleşti. Yargıç Brett M. Kavanaugh, birdenbire, Trump'a yöneltilen suçlamalardan birinin, yani ABD'yi dolandırmaya yönelik komplonun, gelecekteki savcılar tarafından gelecekteki başkanlara karşı kötüye kullanılabilecek kadar geniş ve belirsiz bir yasaya dayandığını öne sürdü. Yargıç Samuel A. Alito Jr., Trump'ın avukatlarının bile gündeme getirmediği iddia makamına yönelik eleştiriyi üstlenerek öneriye ikinci sırada yer verdi.
Mahkeme, Trump'a yöneltilen dört suçlamadan ikisini (federal engelleme yasası kapsamında olanlar) geçersiz kılabilecek ayrı bir davadaki argümanları az önce dinlediğinden, başka bir suçlamayı geçersiz kılan bir görüş, Smith'i Trump'a karşı geriye kalan tek suçlama olan haklara karşı komplo kurmaya zorlayabilir. . Bu suçlama, seçmenlerin oylarının sayılması hakkına dayanıyor; bu da Trump'ın seçim sonrası habis davranışının hesap verebilirliğine yönelik bir bakıma dolaylı bir yaklaşım.
Hepsi bu değil. Kavanaugh ayrıca Trump ekibinin, Kongre'nin başkana herhangi bir ceza kanunu uygulamak için “açık bir niyet beyanı” yapması gerekebileceği yönündeki önerisini de gündeme getirdi; bu, mahkemenin daha önce güçler ayrılığı endişelerini gidermek için uydurduğu bir stratejiydi. Yargıç Sonia Sotomayor, bunun aslında bir başkanı federal yasanın çoğunu ihlal etmesinden dolayı mazur göreceğine dikkat çekti.
Dreeben'in, yaklaşık üç saatlik tartışmanın sonuna kadar, Kagan'ın ona bunu yapması için biraz yer bırakmasına kadar, görüşlerini belirtmeye pek vakti olmadı. Kagan ayrıca özel savcının temsilcisine, mahkemenin davanın hızlı bir şekilde ilerlemesine izin vermek için kararını Trump'a yönelik suçlamalarla sınırlandırabileceği ihtimalini göz önünde bulundurarak dostane bir soru sordu. Ancak mahkemenin bu rehberliği dikkate alma ihtimali artık son derece zayıf görünüyor.
Perşembe günkü hesaplaşmaya girerken kritik soru, mahkemenin görüşünün davanın başka bir işlem yapılmadan devam etmesine izin verip vermeyeceğiydi. Tartışmaların ardından, bu her zamankinden daha olası görünüyor. Aslına bakılırsa mahkemenin soruları, başkanın kral olmadığı yönündeki anayasal prensibi daha da zayıflatacak türden geniş bir başkanlık dokunulmazlığı verebileceği yönünde ilave endişe verici bir ihtimali artırdı.
Programın sunucusu Harry Litman “Konuşan Federaller” podcast'i ve San Diego'yla Konuşmak hoparlör serisi. @harrylitman
Mahkemenin sorgulamalarının çoğu, Trump'ın iddia edilen suç eylemlerine ilişkin dokunulmazlığı meselesinin çok ötesine geçti. Mahkemenin muhafazakarları, eski başkana yönelik suçlamalar yerine neredeyse tamamen gelecekteki başkanların dokunulmazlığına ilişkin soyut sorunlara odaklandı. Muhafazakar çoğunluğun daha ılımlı üyeleri bile, resmi ve resmi olmayan eylemler arasındaki sınırı çizmenin zorluğuyla meşgul görünüyordu; resmi olanların soruşturmaya karşı kapsamlı korumayı hak ettiğini varsayıyorlardı.
Yargıç Amy Coney Barrett iddianamedeki bir dizi eylemi okudu ve Trump'ın avukatına bunların resmi olup olmadığını sordu. Baş Yargıç John G. Roberts Jr., kamu ve özel başkanlık davranışları arasındaki çizgiyi çizmenin zor olduğunu belirterek, DC Devre Temyiz Mahkemesinin “hangi eylemlerden bahsettiğimiz konusunda odaklanmış bir değerlendirmeye girmemesinden” endişe duyduğunu söyledi. ya da hangi belgelerden bahsettiğimizi.”
En iyi ihtimalle, mahkemenin sorgulaması, dokunulmazlığın genel ilkelerini ortaya koyan ve yargıçların rehberliğinin uygulanması için alt mahkemelere geri gönderilmeyi gerektiren bir görüşe işaret ediyor. Yargıç Neil M. Gorsuch'un belirttiği gibi, “Asırlar boyu sürecek bir kural yazıyoruz.” Bu, Kasım seçimlerinden kısa bir süre önce veya sonra zaten duruşmaya çıkacak gibi görünen programa daha fazla gecikme katacaktır.
Ve bu Smith'in davasına ilişkin en ciddi çıkarım bile değildi.
Muhafazakar yargıçların, özel savcının saygın Yüksek Mahkeme uzmanı Michael Dreeben'i sorgulaması keskin ve hızlıydı. Ve her iki tarafa yönelttikleri sorular, bir başkanın belirli eylemlere yönelik motivasyonlarının araştırılmasının anayasal kuvvetler ayrılığını ihlal edeceği sonucuna varabileceklerini gösteriyordu. Bu, mahkemelerin başkanın kötü niyetini gösteren tüm kanıtları bir kenara bırakmasını gerektiren bir karara işaret eder.
Başkanın eylemlerinin resmi olup olmadığının belirlenmesinde saikin göz ardı edilmesi gerekiyorsa, bu, Trump'a karşı açılan davaların çoğunu baltalayabilir – örneğin, onun Georgia yetkililerine, Trump'ın bu konuda yanlış bilgi vermesi için Adalet Bakanlığı'nı güçlü bir şekilde silahlandırma yönündeki arsız girişimi de dahil. Eyaletin seçim sonuçları hatalıydı.
Böyle bir sınırlama, DC Devresi önündeki tartışmalar sırasında önerilen aşırı varsayımda dokunulmazlık bile sağlayabilir: Donanma Mühürlerine siyasi bir rakibe suikast düzenleme emri veren bir başkan. Bu örneğin gücü, resmi bir eylemin nasıl açıkça kötü niyetli bir saik içerebileceğini göstermesidir.
Yargıç Elena Kagan, meslektaşlarının sorularının ve Trump'ın avukatı John Sauer'in cevabının imalarına atıfta bulunarak araya girdi: “Bizden, bir başkanın… tam kişisel kazanç elde etmek için ofisinin süslerini kullanma hakkına sahip olduğunu söylememizi istiyorsunuz.” Kesinlikle doğru.
Gorsuch, Trump'ın avukatına bir can simidi daha atarak, DC Circuit'in Blassingame vs. Trump davasında başkanın hukuk davalarından muafiyetiyle ilgili görüşünde olduğu gibi resmi eylemler tanımını kabul edip etmeyeceğini sordu. Bu dava, Trump'ın bir makam sahibi olarak ve bir makam arayan olarak eylemleri arasında bir ayrım ortaya koyuyordu. Bunun ceza davasına uygulanması, Trump'ı muhtemelen iddianamedeki bazı davranışlara, özellikle de Adalet Bakanlığı'nı yolsuzluğa bulaştırdığı iddialarına karşı muafiyete kavuşturacaktır; ancak Trump muhtemelen sahte seçmenleri organize etmek gibi siyasi davranışlar nedeniyle kancada kalacaktır.
İddia makamının durumu daha da kötüleşti. Yargıç Brett M. Kavanaugh, birdenbire, Trump'a yöneltilen suçlamalardan birinin, yani ABD'yi dolandırmaya yönelik komplonun, gelecekteki savcılar tarafından gelecekteki başkanlara karşı kötüye kullanılabilecek kadar geniş ve belirsiz bir yasaya dayandığını öne sürdü. Yargıç Samuel A. Alito Jr., Trump'ın avukatlarının bile gündeme getirmediği iddia makamına yönelik eleştiriyi üstlenerek öneriye ikinci sırada yer verdi.
Mahkeme, Trump'a yöneltilen dört suçlamadan ikisini (federal engelleme yasası kapsamında olanlar) geçersiz kılabilecek ayrı bir davadaki argümanları az önce dinlediğinden, başka bir suçlamayı geçersiz kılan bir görüş, Smith'i Trump'a karşı geriye kalan tek suçlama olan haklara karşı komplo kurmaya zorlayabilir. . Bu suçlama, seçmenlerin oylarının sayılması hakkına dayanıyor; bu da Trump'ın seçim sonrası habis davranışının hesap verebilirliğine yönelik bir bakıma dolaylı bir yaklaşım.
Hepsi bu değil. Kavanaugh ayrıca Trump ekibinin, Kongre'nin başkana herhangi bir ceza kanunu uygulamak için “açık bir niyet beyanı” yapması gerekebileceği yönündeki önerisini de gündeme getirdi; bu, mahkemenin daha önce güçler ayrılığı endişelerini gidermek için uydurduğu bir stratejiydi. Yargıç Sonia Sotomayor, bunun aslında bir başkanı federal yasanın çoğunu ihlal etmesinden dolayı mazur göreceğine dikkat çekti.
Dreeben'in, yaklaşık üç saatlik tartışmanın sonuna kadar, Kagan'ın ona bunu yapması için biraz yer bırakmasına kadar, görüşlerini belirtmeye pek vakti olmadı. Kagan ayrıca özel savcının temsilcisine, mahkemenin davanın hızlı bir şekilde ilerlemesine izin vermek için kararını Trump'a yönelik suçlamalarla sınırlandırabileceği ihtimalini göz önünde bulundurarak dostane bir soru sordu. Ancak mahkemenin bu rehberliği dikkate alma ihtimali artık son derece zayıf görünüyor.
Perşembe günkü hesaplaşmaya girerken kritik soru, mahkemenin görüşünün davanın başka bir işlem yapılmadan devam etmesine izin verip vermeyeceğiydi. Tartışmaların ardından, bu her zamankinden daha olası görünüyor. Aslına bakılırsa mahkemenin soruları, başkanın kral olmadığı yönündeki anayasal prensibi daha da zayıflatacak türden geniş bir başkanlık dokunulmazlığı verebileceği yönünde ilave endişe verici bir ihtimali artırdı.
Programın sunucusu Harry Litman “Konuşan Federaller” podcast'i ve San Diego'yla Konuşmak hoparlör serisi. @harrylitman